အိမ်နံပါတ် ၈၁၁၅ ဆိုတာ တောင်အာဖရိကနိုင်ငံ ဂျိုဟန်နစ်ဘဂ်မြို့၊ ဆိုဝီတို မြို့နယ်ထဲက အိမ်တစ်လုံးဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီအိမ်မှာ လူမည်းအခွင့်အရေး လှုပ်ရှားမှု ခေါင်းဆောင်လည်းဖြစ် တောင်အာဖရိက နိုင်ငံ သမ္မတ အဖြစ်လည်းတာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့တဲ့ နယ်လ်ဆင် မင်ဒဲလ်လား ၁၉ ၄ ၆ ခုနှစ်ကနေ ၁၉ ၆၂ ခုနှစ်အထိ နေခဲ့တယ်။ အဲဒီအိမ်ကနေ အသားအရောင်ခွဲခြားမှု ဆန့်ကျင် ရေးလှုပ်ရှားမှုတွေကို ဆောင်ရွက်ခဲ့ တယ်။
၁၉ ၆၂ ခုနှစ်မှာ လူဖြူအစိုးရက မင်ဒဲလ်လားကို ဖမ်းပြီး နိုင်ငံတော်ပုန်ကန်မှု၊ အကြမ်းဖက်မှု တွေ နဲ့ ရုံးတင်စစ်ဆေးပြီး ထောင်ဒဏ်တစ်သက်ကျွန်းချမှတ်ခဲ့တယ်။ မင်ဒဲလ်လား ထောင်ကျသွား တော့ သူနေခဲ့တဲ့အိမ်က အသားအရောင်ခွဲခြားမှု ဆန့်ကျင်သူတွေရဲ့ သင်္ကေတဖြစ်လာခဲ့တယ်။
လူဖြူအစိုးရက အဲဒီလိုဖြစ်တာကို မမြင်ချင်ဘူး၊ မကြားချင်ဘူး။ ဒါ့ကြောင့် အဲဒီအိမ်ကို မင်ဒဲလ်လား အထိမ်းအမှတ်ဖြစ်မလာအောင်၊ လူစုလူဝေး အခမ်းအနားတွေလုပ်မရအောင် နည်းမျိုးစုံသုံးပြီး အနှောင့်အယှက်ပေးခဲ့တယ်။ ပြိုင်ဘက် လူမည်းအုပ်စုတွေကို မြှောက်ပေးပြီး မီးလောင်ဗုံးနဲ့ တိုက်ခိုက်တဲ့အထိ လုပ်ခဲ့တယ်။
ဒါပေမယ့် မင်ဒဲလ်လားကို ထောင်ချလိုက်လို့ ၊ သူ့အိမ်ကို ဖျက်ဆီးဖို့ ကြိုးစားလို့ အသား အရောင် ခွဲခြားမှုဝါဒကို ဆန့်ကျင်နေမှုတွေ ရပ်မသွားဘူး။ ပိုတောင်အားကောင်းလာသေး တယ်။ နောက်ဆုံးတော့ လူဖြူသမ္မတ ဒီကလပ်ခ် က ၁၉ ၉ ၀ ပြည့်နှစ်မှာ မင်ဒဲလ်လားကို ထောင်က လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။ မင်ဒဲလ်လားက ထောင်က လွတ်တာနဲ့ အိမ်နံပါတ် ၈၁၁၅ မှာ ပြန်လည် နေထိုင်ခဲ့တယ်။
အဲဒီနောက်မှာတော့ ဒီကလပ်ခ်နဲ့ မင်ဒဲလ်လား ညှိနှိုင်းပြီး အသားအရောင်ခွဲခြားတဲ့မူဝါဒကို ဖျက်သိမ်း၊ အခြေခံဥပဒေသစ်ကို ပြန်ဆွဲတယ်။ အခြေခံဥပဒေသစ်အရ ၁၉ ၉ ၄ ခုနှစ်မှာကျင်းပတဲ့ လူဖြူလူမည်း တန်းတူမဲပေးခွင့်ရတဲ့ ပထမဆုံး ရွေးကောက်ပွဲမှာ မင်ဒဲလ်လားအနိုင်ရပြီး ၁၉ ၉ ၄ ခုနှစ်ကနေ ၁၉ ၉ ၉ ခုနှစ်အထိ တောင်အာဖရိက သမ္မတ အဖြစ်တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့တယ်။
မင်ဒဲလ်လား သမ္မတဖြစ်လာပြီးတဲ့နောက် ၁၉ ၉ ၇ ခုနှစ်မှာ ဆိုဝီတိုမြို့က မင်ဒဲလ်လားနေအိမ် ကို မင်ဒဲလ်လား အထိမ်းအမှတ်ပြတိုက်သတ်မှတ်ခဲ့တယ်။ အခုတော့ တစ်ချိန်က တားမြစ် နေရာဖြစ်ခဲ့တဲ့ အိမ် အမှတ် ၈၁၁၅ ဟာ နိုင်ငံတကာခေါင်းဆောင်တွေ အပါအဝင် ပြည်တွင်း၊ ပြည်ပခရီးသွားတွေနဲ့ စည်ကားနေပါပြီ။
အိမ်အမှတ် ၈၁၁၅ ဟာ ရုပ်ဝတ္ထုပစ္စည်းတွေကို ဖျက်ဆီးလို့၊ကန့်သတ်လို့ ရပေမယ့် ယုံကြည် ချက်၊ ခံယူချက်ဆိုတဲ့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအတွေးအမြင်တွေကို ဖျက်ဆီး၊ ကန့်သတ်လို့မရဘူး ဆိုတဲ့ သာဓက တစ်ခုပဲ။



Small minds cannot grasp great ideas; to their narrow comprehension, their purblind vision, nothing seems really great and important but themselves.
James G Frazer
LikeLike