မင်းသားရူး

မင်းသားရူး

၁၉ ၉ ၃ ၊ ၁၉ ၉ ၄ ကာလတွေမှာ ကျွန်တော်က စစ်ဦးစီးအရာရှိအဖြစ် ဌာနချုပ်တစ်ခုမှာ တာဝန် ထမ်းဆောင်ရတယ်။ အဲဒီအချိန်က ဌာနချုပ်အကြီးအကဲ အရာရှိကြီးတွေက စစ်ဘက်တာဝန် အပြင် နယ်ဘက်အုပ်ချုပ်ရေး တာဝန်တွေကိုပါ ပူးတွဲထမ်းဆောင်ရတဲ့ အချိန်ဆိုတော့ ကျွန်တော် တို့ ဦးစီးအရာရှိတွေကလည်း နယ်ဘက်ဆိုင်ရာ ကိစ္စတွေ၊ ဝင်စာ ထွက်စာတွေနဲ့ ထိတွေ့နေရ တာပေါ့။

တစ်နေ့မှာ အခြားဌာနချုပ်တစ်ခုက ကျွန်တော်တို့ ဌာနချုပ်ကို ဖုန်းဆက်ပြီး သူတို့ နယ်မြေ ထဲက စားသောက်ဆိုင်တွေ၊ လောင်း ကစားဝိုင်းတွေမှာ ငွေတွေအရမ်းသုံးနေတဲ့ လူ တစ် ယောက်ကို နယ်မြေခံရဲတွေက မသင်္ကာလို့ ခေါ်ယူစစ်ဆေးခဲ့တယ်၊ အဲဒီလူက ကျွန်တော် တို့ နယ်မြေထဲမှာ ရှိတဲ့ xxxx လုပ်ကွက်က ငွေတိုက်ကို ဖောက်ထွင်းလာခဲ့တဲ့ အကြောင်း ၊ သူ နဲ့ အတူ နောက်ထပ် လေးဦး ပါတဲ့အကြောင်း ဝန်ခံတယ်၊ ဒါ့ကြောင့် ကျွန်တော်တို့ နယ်မြေထဲ မှာ ငွေတိုက်ဖောက်ခံ ရတဲ့ဖြစ်စဉ် ရှိမရှိ စိစစ်ကြည့်ပါဦး ဆိုပြီး အကြောင်းကြားတယ်။

သူတို့ပြောတဲ့ငွေတိုက်ဆိုတာက သတ္တုတွင်း ဝန်ကြီးဌာနရဲ့ ငွေတိုက်၊ xx မှာ လုပ်ကွက်ရထား သူ တွေ သွင်းတဲ့ အခွန်အခတွေကို ယာယီထိန်းသိမ်းထားတဲ့ နေရာ။ ဒါ့ကြောင့် သက်ဆိုင်ရာ ဌာန ကို ဆက်သွယ်မေးတော့ အခု အချိန်က မိုးတွင်းကာလ ဆိုတော့ လုပ်ငန်းအားလုံးလိုလို ရပ်နား ထားပြီး ငွေအသွင်းအထုတ်လည်း မရှိဘူး၊ ငွေတိုက်ဖောက်ခံရတာလည်း မရှိဘူး ၊ အခု သွားစစ်တော့လည်း သော့တွေ ဘာတွေ ခြေရာလက်ရာမပျက်ဘူး လို့ ပြန်သတင်းပို့တယ်။

ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်တို့ကလည်း မဟုတ်သေးဘူးထင်တယ်။ ဟိုဘက်ကတော့ ငွေတိုက်ဖောက်ခဲ့ တာ ဆိုပြီး အခိုင်အမာပြောနေတယ်၊ ငွေတိုက်ကို ဖွင့်စစ်ပါဦး ဆိုပြီး ထပ်ပြောရတယ်။ အဲဒီအခါမှာ ငွေတိုက်ကို ဖွင့်စစ်ဖို့လုပ်တော့ သော့ဖွင့်မရဘူး။ အမျိုးအစား၊ အရွယ်အစား ၊ အရောင် အကုန် တူပေမယ့် သော့ခလောက်အသစ်ဖြစ်နေတယ်။ အဲဒီတော့မှာ ပျာယာခတ်ပြီး အတင်းဖွင့်ကြည့် လိုက်တော့ အထဲမှာ ငွေတစ်ကျပ်တောင်မရှိတော့ဘူး။ ကြာပြီဆိုတော့ အတိအကျ မမှတ်မိပေ မယ့် ငွေ သိန်းလေးငါးရာလောက် ပါသွား တယ်ထင်တယ်။ အဲဒီခေတ်အနေနဲ့ ဆိုရင် နည်းတဲ့ ငွေ မဟုတ်ဘူး။

တကယ်တော့ ဒီဖြစ်စဉ်မှာ အတွင်းလူက ခေါင်းဆောင်ပြီး မိုးရာသီ ငွေတိုက် အဖွင့်အပိတ်မရှိ သလောက်ဖြစ်မယ့်အချိန်ကို ရွေး လုပ်သွားတာ။ ခေါင်းဆောင်ကတော့ ခွင့်ပြန် မယ်ဆိုပြီး ဟန်မပျက်ထွက်သွားလိုက်တာ ပြန်မလာတော့ဘူး။ ဌာနက လူတွေကလည်း ဒီဒေသမှာ ဝန်ထမ်းတွေ ဒီလိုပဲ ခွင့်မဲ့ပျက်ကွက်နေကျဆိုတော့ ခွင့်မဲ့ကြေညာ၊ သတ်မှတ်ရက် ကျော်တော့ အလုပ်က ထုတ်ပယ် ဆိုပြီး ပုံမှန်ပဲ လုပ်နေတာ။ အခုဖြစ်စဉ်ကြီးပေါ်လာမှ အိပ်ယာအောက် ရေဝင်ပြီး အိပ်မရ ထိုင်မရ ဒုက္ခရောက်တော့တာပဲ။

ငွေတိုက်ဖောက်ခံရတာ သေချာသွားပြီဆိုတော့ အားလုံး အလုပ်ရှုပ်တော့တာပေါ့။ ရဲတပ်ဖွဲ့ တင် မဟုတ်ဘူး ထောက်လှမ်းရေးပါ ပါလာပြီး တရားခံတွေကို လိုက်ရှာရတော့တာပေါ့။ လေးငါး လ လောက် စုံစမ်းထောက်လှမ်းဖော်ထုတ်တော့ လေးယောက်မိတယ် ၊ ငွေနဲ့ ပစ္စည်းတွေလည်း သိမ်း လို့ရတယ်။ ခေါင်းဆောင်ကတော့ အစအန ရှာမတွေ့တော့ဘူး။

အမှုက ကျွန်တော်တို့ နယ်မြေမှာဖြစ်တာဆိုတော့ ဖမ်းမိတဲ့ ဖြစ်စဉ်တွေ၊ တရားခံတွေရဲ့ ထွက်ဆို ချက်တွေ၊သိမ်းဆည်းရမိတဲ့ ပစ္စည်းစာရင်းတွေကို ကျွန်တော်တို့ ဌာနချုပ်ကို ပို့ပေးနေတာပေါ့။ တစ်နေ့တော့ အခြားဌာနချုပ်တစ်ခုက ပို့လိုက်တဲ့ သိမ်းဆည်းရမိတဲ့ ပစ္စည်းစာရင်းတွေထဲမှာ မြန်မာဆိုင်းဝိုင်းရော၊အနောက်တိုင်း တီးဝိုင်း ပစ္စည်းတွေရောအပြင် ကားလိပ်၊ မီးဆလိုက် စတဲ့ ဇာတ်ပစ္စည်းတွေကို ထူးထူးဆန်းဆန်းတွေ့ရတယ်။ ဒါနဲ့ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ဆိုပြီး စုံစမ်းလိုက် တော့ ၊အဖြစ် က ဒီလို

ဖမ်းမိတဲ့ တရားခံလေးယောက်ထဲက တစ်ယောက်က အဆိုတော်ပိုး၊ဇာတ်ပိုး ဝင်နေတဲ့သူ ။ သူက မြန်မာနိုင်ငံတောင်ပိုင်းမြို့တစ်မြို့မှာ ရှိတဲ့ ဇာတ်အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ဆီကို ငွေထုတ်ပိုက်ရောက် သွားပြီး မင်းသားလုပ်မယ်၊ သီချင်းဆိုမယ်ဆိုပြီး လုပ်တယ်။ ဇာတ်အဖွဲ့ကလည်း ဇာတ်ကြီး မဟုတ် ပါဘူး။ တောဘုရားပွဲတွေ၊မြို့ငယ်လေးတွေမှာ ကရတဲ့ ဒုတိယတန်းစား ဇာတ်ပါ။ ဇာတ်ခေါင်း မကွဲ အောင် မနည်းကြိုးစားနေရတဲ့ ဇာတ်ဆိုပါစို့ရဲ့။

တိုတိုပြောရရင် ဒီကိုယ်တော်က ဇာတ်အဖွဲ့ကို လူရော၊ပစ္စည်းရော ဝယ်လိုက်တဲ့သဘော ဖြစ် သွား တယ်။ သူ့ငွေနဲ့ စက်ပစ္စည်းတစ်ချို့လည်း ထပ်ဝယ်တယ်။ ပြီးတော့ သူလည်း စတိတ်ရှိုးဆို၊ ပြဇာတ် မင်းသားလုပ်တယ်။ ဇာတ်အဖွဲ့သားတွေကလည်း ဒီလူ အရည်အချင်းမပြည့်ဝမှန်း သိပေမယ့် သူ တို့ ဇာတ်အတွက် ပစ္စည်းအသစ်တွေလည်း ရ၊ သူတို့လည်း အရင်လို ပွဲငှားမရှိရင် ညကြေး စိတ်ပူရမယ့် အခြေအနေမဟုတ်တော့ အားလုံးကောင်းပါသည်ပေါ့။

ဒါပေမယ့် သူတို့ ပျော်တာ ကြာကြာမခံလိုက်ဘူး။ ထောက်လှမ်းရေး နဲ့ ရဲက လိုက်လာပြီး သူတို့ မင်းသားကို ဖမ်း တယ်။ ဇာတ်ပစ္စည်းတွေကိုလည်း ခိုးရာပါငွေ နဲ့ ဝယ်တဲ့ ပစ္စည်းဖြစ်တဲ့အတွက် သက်သေခံ အဖြစ်သိမ်းလိုက်တယ်။ ဇာတ်အဖွဲ့လည်း ဒီတစ်ခါမှ တကယ်ဇာတ်ခေါင်းကွဲတော့ တာပဲ။

ဇာတ်အဖွဲ့သားတွေရဲ့ ထွက်ဆိုချက်တွေထဲမှာ ဆိုင်းဆရာကြီးက “ ဒီကောင် မင်းသားရူး ရူးတာက အရေးမကြီးဘူး။ မင်းသားရူးကို ဇာတ်ဆရာလုပ်ခိုင်းမိတာ ကျုပ်တို့အားလုံး ဘဝပျက် တာပဲ” လို့ပြောထားဖတ်ရတော့ ဘုမသိ ဘမသိ ခံလိုက်ရတဲ့ ဇာတ်အဖွဲ့သားတွေအတွက် စိတ် မကောင်းဖြစ်ခဲ့ရတယ်။

“ပုထုဇ္ဇနော၊ ဥမ္မတ္တကော” ဆိုပေမယ့် ကိုယ့်ဇာတ်ကိုယ်နိုင်အောင်မကနိုင်တဲ့ မင်းသားရူးကို ဇာတ်ဆရာ လုပ်ခိုင်းမိလို့ အားလုံး ဒုက္ခရောက်ရတာ ဒီဇာတ်အဖွဲ့က ပထမဆုံးမဟုတ်သလို နောက်ဆုံး လည်း ဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး။