မော်တင်စွန်း (၆)

မော်တင်စွန်း ဘုရားပွဲ ဈေးတန်းက ဘုရားတောင်ခြေ ပင်လယ်ကမ်းခြေတလေ ျှာက်မှာ ရှိပါတယ်။ အနေအထားအရ ရှုခင်းလှတဲ့ ပွဲဈေးတန်းလို့ ဆိုရမှာပါ။ ပွဲဈေးတန်း အနေအထားက ပင်လယ် ကို မျက်နှာမူထားတဲ့ဈေးတန်းက ဆိုင်ကြီးတွေ ဖြစ်ပါတယ်။ ၁၂ ပွဲဈေးသည်များရဲ့ဆိုင်တန်းလို့ ပြော လို့ရမယ်ထင်ပါတယ်။

ပင်လယ်ကိုကျောပေးထားတာကတော့ ဆိုင်ခန်းငယ်တွေ၊ အသုပ်ဆိုင်၊အကြော်ဆိုင် လို ဆိုင်မျိုး တွေ၊ မျက်မှန် ၊ ခေါင်းစည်း စတာတွေရောင်းတဲ့ဆိုင်လေးတွေ၊ အဲဒီဆိုင်အများစုကတော့ ဒေသခံ တွေများပါတယ်။အဲဒီဆိုင်တန်းနှစ်တန်းကြားမှာလည်း ပျံကျဈေးသည်တွေရှိတယ်၊ ဖောင်တော်ဆိပ် စေတီ သွား လေ ျှာက်လမ်းထိပ်မှာလည်း ပျံကျဈေးသည်တွေရှိတယ်။

ကျွန်တော်တို့ရောက်တဲ့ပထမနေ့က ဈေးမစည်သေးဘူး။ ဒုတိယနေ့ ညနေ ရောက်တော့ အတော် စည်လာပြီ။ဈေးတန်းထိပ်မှာ ဇာတ်ရုံတစ်ရုံဆောက်နေတယ်။ အဲဒီနေရာမှာ “ မဟာ ရန်ကုန် စွမ်းနိုင်မိုးသဘင်၊ စွမ်းနိုင်မိုး၊ ကြည်သာစွမ်း၊ စွမ်းပြည့်” ဆိုတဲ့ ပိုစတာထောင်ထား တယ်။ ပိုစတာမှာ ဇာတ်မင်းသားဝတ်စုံ၊ ခေတ်ပေါ်ဝတ်စုံတွေနဲ့မင်းသားသုံးယောက်ပုံဖော်ပြထားတယ်။ စတိတ်ရှိုး များ များ၊ ပြဇာတ်တစ်ပုဒ်၊ နောက်ပိုင်းဇာတ် ပါတယ်ဆိုရုံ လေး ဆိုတဲ့ ဇာတ်များလား မသိဘူး။ ပွဲကတော့ မတ်လ ၁ ရက်နေ့ကနေ တပေါင်းလပြည့် မတ်လ ၅ ရက်နေ့အထိ ကမယ် လို့ ပြော တယ်။ ဈေးသည်တွေကတော့ ဇာတ်ပွဲစပြီဆိုရင် ဘုရားဖူးပိုများလာမယ်လို့ မေ ျှာ်လင့်နေကြ တယ်။

ဘုရားဖူးတွေကတော့ ကျွန်တော်တို့လို နှစ်ရက်၊ သုံးရက်နေသူ လည်း ရှိတယ်။ ဘုရားဖူး ကားနဲ့လိုက်လာ၊ မနက်ရောက်၊ ဘုရားဖူး၊ တစ်ညအိပ်ပြီး ပြန်တဲ့လူလည်း ရှိတယ်။ ပုသိမ်ကနေ သဘောၤနဲ့လိုက်လာ၊ မနက်အစောကြီးရောက်၊ ဘုရားဖူး၊ ညနေ သဘောၤနဲ့ ပြန် လိုက် သူလည်း ရှိတယ်။ အလယ်ကျွန်းဘက်ကနေ စက်လှေတွေနဲ့လာတဲ့သူတွေလည်း တွေ့ တယ်။ သဘောၤ နဲ့လာတဲ့လူတွေက ခမောက်မော်ဆိပ်ကမ်းမှာဆင်းပြီး လိုက်ထရပ်တွေ ဘုရားကို လာကြ တယ်။ စက်လှေတွေနဲ့လာတဲ့သူတွေက ကံချိုင်နဲ့ ဘုရားကြားမှာ စက်လှေကပ်ပြီး ဆိုင်ကယ် တွေ နဲ့ ဘုရားကိုလာကြတယ်။

ဘုရားပွဲမရောက်ခင်ကတော့ မော်တင်စွန်းဘုရားပွဲဈေးမှာ ရေထွက်ကုန်ပစ္စည်းဆိုင်တွေ အများ ကြီး ရှိမယ်လို့ ထင်ခဲ့ပေမယ့် လက်တွေ့မှာ မဟုတ်ဘူး။ စားသောက်ဆိုင်တွေက ပိုများတယ်။ ယိုးဒယား ထောင်းမျိုးစုံ၊ မာလာရှမ်းကော၊ ကိုရီးယားထမင်းလိပ်၊ ထမင်းကြော်၊ ခေါက်ဆွဲကြော်၊ ကြာဆံကြော် ၊ ကပ်ကြေးကိုက်၊ ပသ ျှူးထမင်းကြော်၊ ဆီချက်၊ ဝက်သားသုပ် ထမင်းသုပ်၊ လက်ဖက်သုပ်၊ ဟမ်ဘာဂါ ၊ Green Tea, Thai Tea , Ice Coffee ရေကျော်ပွဲဈေးတန်းနဲ့ နင်လား ငါလားပဲ။ ဝက်သားတုတ်ထိုးသည် တောင် ခုနစ်ဆိုင်၊ ရှစ်ဆိုင်လောက်တွေ့တယ်။ ဝက်သားတုတ်ထိုး ဈေး ကွက်ကလည်း မြန်မာပြည် မှာ မနည်းလှဘူး။ ဒေသစာတွေကတော့ ငါးနီတူသုပ်၊ ကျောက် ကျော သုပ်၊ ကျောက်ပွင့်သုပ်၊ ခရုသုပ်၊ ရခိုင်မုန့်တီသုပ် တွေရတယ်။ ဘုရားဖူးတွေက မနက်စာ၊ နေ့လယ်စာ၊ ညစာ ကို ဈေး တန်းမှာပဲ စားတာများတော့ ဆိုင်တွေလည်းရောင်းကောင်းကြတယ်။ ဈေးကတော့ ပွဲတော်ဈေးနှုန်းပေါ့။

ကျွန်တော်ကတော့ ဈေးတန်းက ဆိုင်တွေမှာ မစားဘူး၊ တည်းခိုခန်းနဲ့ နီးတဲ့ လရိပ် ညိုညိုမှာပဲ စားတယ်။ ဒါပေမဲ့ အသုပ်ဆိုင်လေးတစ်ဆိုင်မှာတော့ ဒေသစာလေးမြည်းစမ်းခဲ့တယ်။ မော်တင်စွန်း က ဧရာဝတီတိုင်းဒေသကြီးဆိုပေမယ့် ရခိုင်တိုင်းရင်းသားရွာတွေရှိတယ်။ ကျွန်တော်တို့ စားတဲ့ ဆိုင်က ဇီးချိုင်သွားတဲ့လမ်းမှာရှိတဲ့ ကြာကန်ရွာက လာဖွင့်တာ၊ ရခိုင်တိုင်းရင်းသား တွေပဲ။ ခေါက်ဆွဲသုပ်၊ မုန့်တီသုပ်တွေရသလို ဒေသအစားအစာဖြစ်တဲ့ကျောက်ကျောသုပ်၊ ကျောက်ပွင့် သုပ်၊ ငါးနီတူသုပ်၊ ဂုံးသုပ်၊ ခရုသုပ် တွေလည်း ရတယ်။ ကျောက်ကျောသုပ်ဆိုတာကတော့ ဒီရောက်မှတွေ့ဖူးတာ။ ရေမှော် တစ်မျိုး ဖြစ်မယ်ထင် တယ်။ ခရုသုပ် လုပ်တဲ့ ခရုကိုတော့ ဆိုင်ရှင်အမျိုးသမီးက ဒါ နန္ဒာလှိုင်ခရု ဆိုပြီး ပြောတယ်။ ဘာလို့ အဲဒီလိုခေါ်တာလည်းလို့မေးတော့ အဲဒီခရုခွံလေးတွေက လှပြီး အချိုးကျ လို့ဆိုပဲ။ လုပ်လိုက်စမ်း၊ လုံချည်အဆင်တွေကိုပဲ မင်းသမီး နာမည်တပ်ခေါ် တာ ကြားဖူးပေမယ့် ကြာကန်ရွာသူနဲ့တွေ့မှာ ခရုကို မင်းသမီးနာမည်တပ်ခေါ်တာ ကြုံဖူးတော့ တယ်။

ကျွန်တော်ကတော့ တစ်ခါတည်းအစုံစားဖူးအောင် ကျောက်ကျော၊ ကျောက်ပွင့်၊ ငါးနီတူ၊ ဂုံး၊ ခရု အကုန်ရောသုပ်ဗျာလို့ မှာလိုက်တယ်။ ဆိုင်ရှင်အမျိုးသမီးက ပုံမှန်လား၊ အစပ်လေ ျှာ့လားလို့ မေး တော့ ကျွန်တော်က အစပ်ကြိုက်တဲ့အတွက် ပုံမှန်လို့ပြောလိုက်တယ်။ အောင်မယ်လေးဗျာ၊ စား ကြည့်လိုက်တော့ နားထင် နားရင်းတွေ ပူပြီး ချွေးပြိုက်ပြိုက်ကျလာတော့တာပဲ။ အခိုးပွင့်ရုံတင်မက အငွေ့တောင်ပျံမလိုဖြစ်သွားတယ်။ ရန်ကုန်မှာ စားခဲ့ရတဲ့ ရခိုင်သုပ်တွေထက် ပိုစပ်တယ်။ ထမင်းဖြူ လေးနဲ့ စားမှ အဆင်ပြေမယ့်သဘောရှိတယ်။

ဒီဈေးဆိုင်နဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ဈေးဆိုင်တွေအားလုံးက ဒေသခံတွေဖွင့်ထားတဲ့ဆိုင်တွေပါ။ ရောင်းတဲ့ ပစ္စည်းကလည်း အမျိုးတူဆိုတော့ တစ်ဆိုင်ဝင်ရင် နောက်တစ်ဆိုင်ကို မျက်နှာပူရတဲ့ အတွက် ကျွန်တော့်မိတ်ဆွေက ဘေးဆိုင်ကနေမှာစားတယ်။ ထိုင်နေတဲ့ဆိုင်ကလည်း ဘေးဆိုင်ကနေ အမျိုးတူ အစား အစာ မှာစားလို့ ပြဿနာ မရှာပါဘူး။ လောဘ နည်းတော့ အေးချမ်းတာပေါ့။

ကျွန်တော်တို့ စားတဲ့ဆိုင်ပိုင်ရှင်တွေကလည်း ကျန်တဲ့စားသောက်ဆိုင်တွေလိုပဲ ဒီနှစ်တော့ အရင် နှစ်နှစ်ထက် လူပိုစည်မယ်၊ ဧရာဝတီတိုင်းသားတွေကလည်း ဆွေဘုရား ၊ မျိုးဘုရား၊ မလာဖြစ်တာ လည်း နှစ်နှစ်ရှိပြီဆိုတော့ လာကြမှာပဲ၊ ပုံမှန်ဘုရားဖူးဧည့်သည်တွေကလည်း လာဖြစ်အောင်လာ ကြမှာပဲလို့ မေ ျှာ်လင့်နေကြတယ်။ ဒီဒေသခံတွေကလည်း ပုံမှန် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းလုပ်ငန်း တွေရှိပေမယ့် ဒီပွဲတော်ကာလမှာပဲ အပိုဝင်ငွေလည်း ရှာရတော့ ဧည့်သည်မေ ျှာ်ကြတယ်။

မတ်လ ၁ ရက်နေ့ နောက်ပိုင်းဆိုရင်တော့ အခုတွေ့နေရတာထက် ဧည့်သည်တွေပိုလာမှာ သေ ချာပါတယ်။ ဒေသခံတွေ၊ အခြားအရပ်က ဈေးလာရောင်းတဲ့သူတွေပျော်သလို “ အားလုံး ကောင်း နေပါပြီခင်ဗျား” လို့ ပြောချင်သူတွေလည်း အကြိုက်ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ဒီပွဲတော်ကြီးမှာ သွားလာ လှုပ်ရှား နေသူတွေ အားလုံးဟာ အတိတ်မေ့နေသူတွေ၊ အနာဂတ်ကို မေ ျှာ်မှန်းကြည့်နိုင်စွမ်း မရှိ သူတွေ၊ ခံစားချက်မဲ့နေတဲ့သူတွေမဟုတ်ဘူး။အဲဒီအထဲမှာ ငါ့ဝမ်းပူဆာ မနေသာတာကြောင့်၊ ယုံကြည်ကိုး ကွယ်မှုကြောင့်၊မွန်းကျပ်နေမှုကနေစိတ်ထွက်ပေါက်တစ်ခုရဖို့စသည်ဖြင့်အကြောင်းကြောင်း ကြောင့် သွားလာလှုပ်ရှားနေသူတွေလည်းပါမှာပဲ။

ကလောမြို့မှ Hi Bar မှာဆုံခဲ့ရတဲ့ လူငယ်တစ်ယောက် က ကျွန်တော့်ကို “ အန်ကယ်ရဲ့ မွန်း ကျပ်လွန်းလို့ ခရီးထွက်လာတာ၊ မေ့ပစ်ဖို့ ခရီးထွက်လာတာ မဟုတ်ဘူး” လို့ပြောဖူးတယ်။ သူ ဘာကို မမေ့ချင်တာလဲ၊ ချစ်ခဲ့ရသူကိုလား၊ နာကျင်မှုတွေကိုလား၊ ခံပြင်းမှုတွေကိုလား၊ အတိတ် ကိုလား ဆိုတာတော့ ကျွန်တော့်ကို ပြောမသွားဘူး။ မကြာခင်ကပဲ ဖေ့စ်ဘွတ်မိတ်ဆွေ တစ်ယောက်က “ မလွှဲမရှောင် သာလို့ အသားကျအောင်ကြိုးစားနေတာကို ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားပြီ မထင်နဲ့” ဆိုတဲ့ သဘောရေးခဲ့ တယ်။ နိုင်ငံရေးသမားဆိုတာ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အသံတွေကို ကြားအောင် နားထောင်နိုင်စွမ်း ရှိ ရတယ်လို့ မှတ်သားဖူးတယ်။ ဒါပေမဲ့ အသံလုံခန်းထဲမှာနေပြီး ကိုယ့်အသံပဲ ကိုယ်ပြန်နားထောင် နေတဲ့ နိုင်ငံရေးသမားကလည်း မရှားလှဘူး။

ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် အသုပ်ဆိုင်က ပြန်ထွက်လာတော့ညနေစောင်း ဈေး တန်းက ပို စည်ကား လာ နေပြီ။ ဈေးတန်းအစွန် ပင်လယ်ကမ်းခြေမှာ ကားတွေရပ်ထားတယ်။ လူငယ် တစ်ချို့ကကားခေါင်းမိုးကနေအပြင်ထွက်ပြီး ဓာတ်ပုံရိုက်ခံနေကြတယ်။ ကလေးတွေက အာတာပူစီ ဆိုင်ရှေ့မှာ စုဝေးနေကြတယ်။ ဝက်သားတုတ်ထိုးဆိုင်တွေမှာလည်း လူပြည့်နေပြီ၊ တစ်ခုတည်း သောဒန်ပေါက်ဆိုင်ကတော့ခြောက်ကပ်ကပ်၊ နေရာ၊ အချိန်အရွေးမှားပုံရတယ်။ ဟမ် ဘာဂါဆိုင်က လည်း အရောင်းထိုင်းဖြစ်နေဆဲပဲ။ ယိုးဒယားအထောင်းဆိုင်တွေ၊ ထမင်းဆိုင်၊ အသုပ်ဆိုင်တွေ က တာ့လူစည်တယ်။

မော်တင်စွန်းဘုရားပွဲရဲ့ ထူးခြားချက်တစ်ခုကတော့ ပွဲဈေးတန်းမှာ “ ပင်လယ်လိပ် ထိန်းသိမ်းရေး နဲ့ ပညာပေးပြခန်းတစ်ခု ဖွင့်ထားတာပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ အကြောင်းကြောင်းကြောင့် ပင်လယ်လိပ် ထိန်း သိမ်းရေးပြခန်းဟာ ပညာပေးဖို့အတွက် အခက်အခဲရှိနိုင်တာကို မြင်ခဲ့ရတယ်။