ပုဂံ အလှ နဲ့ ဘ၀ (၁၂)

ရွှေစည်းခုံ

ကျွန်တော်ပုဂံမှာ ရှိနေဆဲမှာပဲ ဘုရားဖူးဧည့်သည်တွေအလာများတဲ့ ဘုရား ၁၇ ဆူကို ဝင်ခွင့်ပိတ် တဲ့ အကြောင်း ကြေညာခဲ့တယ်။ ဂေါပကတွေကို ခေါ်အသိပေးတာက ဇူလိုင် ၂၈ ည ဆိုတော့ ဇူလိုင် ၂၉ မနက်မှာ ဒီသတင်းက အတော်ဂယက်ရိုက်သွားတယ်။

ကိုဗစ်ကြောင့် ခရီးသွားဧည့်သည်မရှိတဲ့အချိန်မှာ အခုလို ရုံးပိတ်ရက်ရှည်ဆိုတာ ဒေသခံတွေ အတွက် အသက်ကယ်ဆေးပဲ။ ဒါပေမယ့် ဘုရားတွေကို ကိုဗစ် ၁၉ ရောဂါထိန်းချုပ်ရေး အစီအစဉ် တွေနဲ့ ဖူးခွင့်ရအောင် စီစဉ်ပေးမယ့်အစား လုံးဝပိတ်ချလိုက်တာက ဒေသခံတွေအတွက် အခက် အခဲအများကြီး ဖြစ်သွားတယ်။ အုပ်ချုပ်ရေးအာဏာပိုင်တွေ၊ ဂေါပကတွေအတွက်ကတော့ လုံး၀ ပိတ်လိုက်တာဟာ အလုပ်ရှုပ်အသက်သာဆုံးနည်းလမ်းဖြစ်ပေမယ့် ပန်းရောင်းတဲ့ကလေးကနေ ဟိုတယ်ပိုင်ရှင်အထိ ခရီးသွားလုပ်ငန်းနဲ့ ပတ်သက်နေသူတွေအတွက်ကတော့ အရှိုက်ထိုးခံရ တာပဲ။

ကျွန်တော်လည်း ဇူ ၂၉ ရက်နေ့မှာ ရွှေစည်းခုံဘုရားကို သွားမယ်လို့ စီစဉ်ထားပေမယ့် ဘုရား ထဲ ဝင်ခွင့်မရတော့ဘူး။ ဆဲဗင်းဒေးဂျာနယ်သတင်းတွေမှာတော့ အာနန္ဒာဘုရား ဂေါပက အဖွဲ့ တာဝန်ရှိသူတစ်ဦးက ပိတ်တယ်ဆိုပေမယ့် အပြင်ကနေ ဖူးလို့ရပါတယ်လို့ပြောတဲ့အကြောင်း ဖတ်လိုက်ရတယ်။ အတော်ရွှေဉာဏ်တော် စူးရောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ပေပဲ။ ဘာသာရေးယုံကြည် ချက်အရဖြစ်ဖြစ်၊ ရှေးဟောင်းအနုပညာလက်ရာများကို တန်ဖိုးထားတဲ့စိတ်နဲ့ဖြစ်ဖြစ် ဘုရား အတွင်းမှာ လှည့်လည်ကြည့်ရှုဖူးမေ ျှာ်ရတာနဲ့ အဝေးကနေ လက်အုပ်ချီဖူးမေ ျှာ်ရတာ မတူ ဘူးဆိုတာ သူစဉ်းစားမိပုံမရဘူး။ ဒါမှမဟုတ် သူကတော့ နေ့စဉ်ဖူးခွင့်ရနေလို့ ရပ်ဝေးဘုရား ဖူးဧည့်သည်တွေရဲ့ ခံစားချက်ကို ကိုယ်ချင်းမစာနိုင်တာလည်းဖြစ်မယ်။ ဒါပေမယ့် အိမ်က ဘုရား ကို ရှိခိုးတာနဲ့ အတူတူပါပဲ၊ အိမ်မှာပဲနေပါလို့မပြောတာကိုပဲကျေးဇူးတင်ရသေးတယ်။

ရွှေစည်းခုံစေတီတော် ထဲကို မဝင်ရတော့ အပြင်မှာရှိတဲ့ စောင်းတန်း တွေကိုပဲ လေ့လာ တော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ တကယ်တော့ ကျွန်တော်တို့ဘုရားဖူးအများစုက ရွှေစည်းခုံကို လာရင် တောင်ဘက်စောင်းတန်းဘေးကားလမ်းအတိုင်းလာ၊ ဈေးတန်းတွေ နဲ့တည်းခို ဇရပ်တွေ ရှိတဲ့ အရှေ့ဘက်စောင်းတန်းကနေ ဘုရားဖူးတာများတယ်။ အရှေ့ဘက် စောင်းတန်း ဆိုတာ တောင် အစကတက်တာမဟုတ်ဘူး။ ကားရပ်တဲ့နေရာ အလယ်လောက် က ဖြတ်တက် ကြတာပါ။

တောင်ဘက်စောင်းတန်းက စောင်းတန်းရှည်ကြီး၊ ညောင်ဦးလမ်းမတော် နားက စတယ်။ ဒါပေမယ့် ရှေးခေတ်စောင်းတန်းက အလိုတော်ပြည့်ဘုန်းကြိးကျောင်းနားမှာ ရှိတဲ့ ဘုရား ကိုးဆူ နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်နေရာမှာရှိတယ်။ ထူးထူးခြားခြားရှေးခေတ်လက်ရာ ခြသေ့ၤရုပ်လေးရုပ်ထားခဲ့တဲ့ အမှတ်အသားတွေ တွေ့တယ်။ လက်ရှိတော့ ခြင်္သေ့ရုပ်တစ်ရုပ်ပဲရှိတော့တယ်။ ဒီလမ်းကြောင်းကို မသုံးတာကြာပြီ ထင်တယ်။ လမ်းပေါ်မှာတောင်သစ်ပင်တွေပေါက်နေပြီ။ ဒီစောင်းတန်းလမ်းအူကြောင်းကို မှန်း ဆ ကြည့်ရတာ ပုဂံနန်းတော်ဘက်က လာရင် ဒီနေရာကို ဦးတိုက်ပြီးမှ စောင်းတန်းအတိုင်း ဘုရား ပေါ် တက်ကြမယ်ထင်တယ်။

တောင်ဘက်စောင်းတန်းကနေ အနောက်ဘက်စောင်းတန်းဘက်ကို သွားတယ်။ ကျန်တဲ့ ဘုရားတွေနဲ့ကွာခြားတာက ရွှေစည်းခုံ ဘုရားပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဘုန်းကြီးကျောင်းတွေ ပတ် လည် ရှိနေတယ်။ ရွှေစည်းခုံဘုရားရဲ့ ဝတ္တကမြေကလည်း ကျယ်တယ်။ ကျူးကျော်သူမရှိအောင် ကျောက်တိုင်တွေစိုက်ထားသလို “ရွှေစည်းခုံစေတီဝတ္တကမြေ” ဆိုတဲ့ ဆိုင်းဘုတ်တွေလည်း စိုက်ထူထားတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း ကျူးနေတာလည်းမြင်ခဲ့ရတယ်။

အနောက်ဘက်စောင်းတန်းကတော့ လူသွားလူလာအနည်းဆုံးဖြစ်မယ်ထင်တယ်။ ရှေးခေတ် စောင်းတန်းကို အသုံးပြုနေဆဲဖြစ်တာကိုလည်း ထူးထူးခြားခြားတွေ့ရပါတယ်။ ရှေးလက်ရာ ခြင်္သေ့နှစ်ကောင်ရှိသေးတယ်၊ စောင်းတန်းကလည်း ဘုန်းကြီးကျောင်း နှစ်ကျောင်း ကြားမှာ ရှိတဲ့အတွက် နှောင်းလူတွေက အသစ်ထပ်တည်ဆောက်လို့မရတာလည်း ပါမယ်။ ဘုရားတံတိုင်းအဝမှာ နှောင်းခေတ်လက်ရာ ခြင်္သေကြီးနှစ်ကောင်ရှိတယ်။ သံတံခါး ရှိတယ်။ ဒီဘက်ကနေ ရွှေစည်းခုံစေတီတော်ကို လမ်းလေ ျှာက်သွားရင် ပုဂံခေတ်ထဲက ဘုရားဖူး တွေသွားတဲ့အတိုင်း သွားနေတယ်လို့ခံစားလို့ရတယ်။ ဘုရားတွေပြန်ဖွင့်တဲ့အချိန်ကျရင် ရှေး ဟောင်းလက်ရာခြင်္သေ့နှစ်ကောင်နေရာကနေ စပြီး လမ်းလေ ျှာက်သွားဖို့ တိုက်တွန်းချင်တယ်။

အနောက်ဘက်စောင်းတန်းကနေ မြောက်ဘက်စောင်းတန်းကိုသွားတဲ့လမ်းကလည်း ရှေးဟောင်း လမ်းပဲဖြစ်မယ်။ ညာဘက်မှာ ဘုရားတံတိုင်း၊ ဘယ်ဘက်မှာ ဘုန်းကြီးကျောင်းဝင်းတွေကြားက မြေလမ်းလေးဟာ ချစ်စရာပါ။

မြောက်ဘက်စောင်းတန်းကလည်း စောင်းတန်းတိုတယ်။ ဘုရားတံတိုင်းကနေစတယ်။ ထူးခြားတာ က စောင်းတန်းအစမှာ ဘယ်/ညာမှာ နတ်ရုပ်နှစ်ရုပ်ရှိတယ်။ ခြင်္သေ့မရှိဘူး။နတ်ရုပ်တစ်ရုပ်က သံလျက်ထမ်းထားတယ်။ နောက်တစ်ရုပ်က ပုခုံးပေါ်မှာ ဘာတင်ထားသလဲမထင်ရှားဘူး။ လက်အနေ အထားမတူတဲ့အတွက် သံလျက်တော့ဟုတ်ပုံမရဘူး။ အဲဒီနတ်ရုပ်ဘေး အနိမ့် ပိုင်းမှာ အုပ်ခုံလုပ်ပြီး သဲကျောက် ဦးခေါင်းအပြတ်တစ်ခုတင်ထားတယ်။ အဲဒီရှေ့မှာ အမွှေးတိုင်နဲ့ ပူ ဇော်ထားတယ်။ သပြေအိုးရှိတယ်။ မူလက ဘာပုံတော်လည်းဆိုတာခန့်မှန်းလို့မရဘူး။ မြတ်စွာ ဘုရားပုံတော်ဆိုရင်တော့ အခုလိုထားမယ်မထင်ဘူး။ မြောက်ဘက်စောင်းတန်းရဲ့ ထိပ်မှာ “ ပြည်သူ့ရိပ်သာ ၁၃၂၀၊ ၁၉ ၅၈” လို့စာတမ်းထိုးထားတယ်။

နတ်ရုပ်တွေနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ “ဘောဂရာဇာနဂါးမင်းကြီး” လို့ ဆိုင်းဘုတ်တပ်ထားတဲ့ အဆောင်တစ်ခုရှိတယ်။ ဆရာတော်တစ်ပါးက တူးဖော်တွေ့ရှိတယ်ဆိုတဲ့ သမိုင်းကြောင်း နဲ့ နဂါးမင်းကြီးကို ပူဇော်နိုင်တဲ့အကြောင်းတွေရေးထားတာလည်းတွေ့တယ်။ ရွှေစည်းခုံစေတီ နဲ့ မဆိုင်တဲ့အတွက် မလေ့လာဖြစ်ဘူး။ နဂါးမင်းကြီးလည်း ကိုဗစ်ကြောင့် အပိတ်ခံထားရတယ် ထင် တယ်။ အဲဒီအဆောင်မှာ လူရှင်းနေတယ်။

မြောက်ဘက်စောင်းတန်း နတ်ရုပ်နှစ်ခုကနေ ဧရာဝတီမြစ်ဘက်ကို ဆင်းသွားတဲ့ လမ်းရှိတယ်။ ရှေးယခင်ထဲက ရှိတဲ့လမ်းဖြစ်မယ်။ အခုတော့ ကွန်ကရစ်ခင်းထားတယ်။ ဘယ်ညာမှာ ဘုန်း ကြီးကျောင်း၊ ကွန်ကရစ်လမ်းက ကမ်းနားအရောက်မှာ ညာဘက် ကို ကွေ့ဆင်းသွားတယ်။ လှေခါးထစ်တွေရဲ့ အဆုံးမှာ နှောင်းလက်ရာ ခြင်္သေ့ကြီးတစ်ကောင်ရှိ တယ်။ တစ်ကောင်တည်း ဒါပေမယ့်ခြင်္သေ့ ( ရာပြည့်ရဲ့ သီချင်း) ပေါ့။ နောက်တစ်ကောင်က မြစ် ရေတိုက်စားတဲ့အထဲပါသွားပြီထင်တယ်။

ဧရာဝတီမြစ်ဘေး၊ ရွှေစည်းခုံစေတီတော်ပေါ်တက်တဲ့လမ်း၊ မြစ်ကို စောင့်ကြည့်နေတဲ့ ခြင်္သေ့ကြီး ၊ အလွန်လှပတဲ့ရှုခင်းပေါ့။ ဒါပေမယ့် မြစ်ကမ်းပါးက ကျူးကျော်အိမ်တွေက အလှကို ဖျက်နေ တယ်။ ကွန်ကရစ်လမ်းဘယ်ညာမှာ ရှိနေတဲ့ ယာယီဆိုင်ခန်းတွေကလည်း မကြာခင် အခိုင်မာဖြစ်လာပြီး ဘုရားကို ကွယ်တော့မယ်။ ဒီစောင်းတန်းအလှကို သေသေချာချာ ထိန်းသိမ်းသင့်တယ်။ ဒီနေရာမှာ မြစ်ကမ်းပါးတစ်လေ ျှာက် ကွန်ကရစ်တိုင်တွေနဲ့ လေ ျှာက်လမ်းလုပ်ထားရင် ဆည်းဆာအလှကို ကြည့်ဖို့အတော်အဆင်ပြေမယ်။

ပုဂံခေတ်ကနေ ခေတ်အဆက်ဆက် ဧရာဝတီမြစ်ကြောင်းသွားလာမှုကို အဓိက ထားတဲ့အချိန်က မြောက်ဘက်စောင်းတန်းဟာ အစည်ကားဆုံးများဖြစ်ခဲ့လေမလားလို့တွေးမိတယ်။ အနယ်နယ် အရပ်ရပ်က ဘုရားဖူးတွေ ရွက်လှေကြီးတွေနဲ့လာကြ၊ မြစ်ဆိပ်မှာ ဆိုက်၊ မြောက်ဘက်စောင်း တန်းအတိုင်း ဘုရားဖူးမယ်လို့မြင်ယောင်ကြည့်မိတယ်။ အဲဒါဆိုရင်တော့ ပုဂံခေတ်က အစည်ကားဆုံး စောင်းတန်းနှစ်ခုဟာ တောင်ဘက်နဲ့ မြောက်ဘက်ဖြစ်မှာပဲ။

မြောက်ဘက်စောင်းတန်းကနေ အရှေ့ဘက်စောင်းတန်းဘက်ကို လာတော့ ညာဘက်မှာ ဘုရား တံတိုင်း၊ ဘယ်ဘက်မှာ လူနေရပ်ကွက်။ အရှေ့ဘက်စောင်းတန်းကို ရောက်တော့ ထူးခြား တာက စောင်းတန်းထဲက ဖြတ်ပြီး ကား/ဆိုင်ကယ်မောင်းလို့ရအောင်လမ်းလုပ်ထားတယ်။ အဲဒီ အပေါက်ကို ဖြတ်ပြီး ညာဘက်သွားရင် ဘုရားဖူးကားတွေရပ်တဲ့ ဘုရားဖူးဇရပ်တွေရှိတဲ့ဘက်ကို ရောက်မယ်။ ဘယ်ဘက်ကို ချိုးရင် အရှေ့ဘက်စောင်းတန်းရဲ့ အစကိုရောက်မယ်။

အရှေ့ဘက်စောင်းတန်းက နောက်ထပ်ဆောက်တဲ့စောင်းတန်းနဲ့ ရှေးခေတ်ထဲက ရှိတဲ့ စောင်း တန်းနေရာက အစမှာ အတူတူပဲ။ဒါ့ကြောင့်ရှေးခေတ်ခြင်္သေ့ရုပ်တုတွေမတွေ့ခဲ့ရဘူး။ နှောင်းခေတ် လက်ရာ ခြင်္သေ့နှစ်ကောင်ပဲတွေ့တယ်။ ရှေးခေတ် စောင်းတန်းညာဘက်တံတိုင်းနေရာက လက်ရှိစောင်းတန်းနဲ့ယှဉ်သွားနေပြီး သုံးပုံတစ်ပုံလောက် အရောက်မှာတော့ ညာဘက်ကို သိသိသာသာခွဲထွက်သွားတယ်။ ဘယ်ဘက်အခြမ်းကတော့ စောင်းတန်းအသစ်ဆောက်တဲ့ အထဲမှာ ပါသွားပြီထင်တယ်။ မတွေ့ရတော့ဘူး။

အရှေဘက်စောင်းတန်းက ထူးထူးခြားခြား မုခ်ဦးနှစ်ထပ်ဖြစ်နေတယ်။ အတွင်းမုခ်ဦးမှာက “ ပြည်သူ့ရိပ်သာ၊ ၁၃၁၇၊ ၁၉ ၅၅” လို့စာတမ်းထိုးထားတယ်။ မြောက်ဘက်မုခ်မှာ လည်း ပြည်သူ့ ရိပ်သာ ဆိုတဲ့စကားလုံးပါတယ်။ ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ ၊ စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းမယ်။ အနားက လူတွေမေးတော့လည်း မသိဘူး။

ဒုတိယ မုခ် ဦး မှာတော့ “၁၉ ၇၀” လို့စာတမ်းထိုးထားတယ်။ အလှုရှင်နာမည် မတွေ့မိဘူး။ တကယ်တော့ ဒုတိယ မုခ်ဦးဟာ အရွယ်အစားလည်းသေးတယ်၊ ရှိပြီး စောင်းတန်းကြီးနဲ့လည်း အချိုးမညီဘူး။ လိုလည်းမလိုဘူး။ အလှုရှင်က လှုချင်လို့ တမင်သက်သက်ဆောက်ခဲ့တာလို့ပဲ ထင်တယ်။ ပုဂံ ဘုရားတွေမှာ ပေါက်ရောက်တဲ့အလှုရှင်တွေက ထင်သလိုလုပ်ခဲ့တဲ့ လက်ရာ တွေ အများကြီးပဲ။ သူတို့ကို ဒေါက်တာသန်းထွန်းက ပုဂံကို ဖျက်ဆီးသူများဆိုပြီး အပြစ်တင်ခဲ့ဖူးတယ်။ စေတနာကောင်းနဲ့ လှုတယ် ဆိုပေမယ့် ရှိရင်းစွဲ တန်ဖိုးတွေပျက်သွား တဲ့ အခါ နှောင်းလူတွေ အပြစ်တင်တာ ခံရတတ်တယ်ဆိုတာ အဲဒီအလှုရှင်တွေတွေးမိပုံမရဘူး။

စောင်းတန်းလေးခုမှာ အနောက်ဘက် နဲ့ မြောက်ဘက် စောင်းတန်းက နှောင်းခေတ် လက်ရာ ခြင်္သေ့တွေက ပုံစံတူတယ်။ တောင်ဘက်နဲ့ အရှေ့ဘက် နှောင်းခေတ် လက်ရာ ခြင်္သေ့တွေ ဟိုစောင်းတန်းနှစ်ခုနဲ့မတူပြန်ဘူး။ နည်းနည်းပိုရှေးကျမယ်လို့ထင်တယ်။ ဒါကလည်း သာမန်ဘုရားဖူးတစ်ယောက်ရဲ့ အမြင်ပါ။ ပညာရှင်တွေကတော့ ပိုသိနိုင်ပါတယ်။

နောက်တစ်ခါ တောင်ဘက်နဲ့အရှေ့ဘက် စောင်းတန်းတွေရဲ့ လမ်းကြောင်း အနေအထားက ရှေး ခေတ် စောင်းတန်းလမ်းအူကြောင်းတွေနဲ့ ကွဲလွဲနေတာကလည်း စိတ်ဝင်စားစရာပဲ။ ဘုရား ဂေါပ က အဖွဲ့နဲ့သာမေးမြန်းခွင့်ရရင်တော့ ပိုသိရမယ်ထင်တယ်။

တကယ်တော့ ရွှေစည်းခုံစေတီတော်ကို ဖူးမေ ျှာ်ခဲ့တာ အကြိမ်ကြိမ်ပဲ။ ဒါပေမယ့် အများနည်းတူ အရှေ့ဘက်စောင်းတန်းနဲ့တောင်ဘက်စောင်းတန်းကြား ကားရပ်တဲ့နေရာကနေပဲ ဘုရားဖူးခဲ့ တယ်။ အနောက်ဘက်နဲ့ မြောက်ဘက် စောင်းတန်းတွေကို မရောက်ဖူးဘူး၊ အနီးဆုံး တောင်ဘက် နဲ့အရှေ့ ဘက် စောင်းတန်းအစကိုလည်း စိတ်မဝင်စားခဲ့ဘူး။

အခုလို အရပ်လေးမျက်နှာပြည့်အောင်သွားလိုက် တဲ့အခါ အရင်က မမြင်နိုင်တဲ့ရှုထောင့် ကနေ မြင်နိုင်၊ တွေးနိုင်ခဲ့တယ်။ မေးခွန်းတွေလဲပေါ်လာတယ်။ ကိုဗစ်ဟာ စိတ်ညစ်စရာဖြစ်ပေမယ့် ကိုဗစ်ကြောင့်ပဲ အခွင့်အလမ်းတစ်ခုရခဲ့တယ်လို့ လည်းပြောလို့ရပါတယ်။

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•