ကွဲပြားခြင်း၏ တန်ဖိုး

ကွဲပြားခြင်း၏ တန်ဖိုး

ပြီးခဲ့တဲ့ ဇန်နဝါရီလ ကလောခရီးစဉ်မှာ မြင်းဒိုက် ဘူတာကနေ ခွေးရုပ်ဘူတာအထိ ရထားသံလမ်းအတိုင်း လမ်းလေ ျှာက်ခဲ့ တဲ့ အကြောင်းကို “ အတိတ်ခရီးသည်” ဆိုပြီး ရေးတော့ “ ရထားလမ်းအတိုင်း လေ ျှာက်နေရင်း မျဉ်းပြိုင်ဖြစ်နေတဲ့ သံလမ်း နှစ်ခုက ရထားကြီး ခရီးရောက်အောင်ပို့ ဆောင် ပေးနိုင်တဲ့အကြောင်းပြန်တွေးမိတယ်။ ၂၀၁၂ မေ ျှာ်လင့် ချက်တွေ ရောင်နီသန်းချိန်မှာ ရထား သံလမ်းနှစ်ခုကို ဥပမာပေးပြီး “ ကွဲပြားခြင်း၏ တန်ဖိုး” ဆိုတဲ့ အက်ဆေး တစ်ပုဒ်ရေးခဲ့ဖူးတယ်။” လို့ ထည့်ပြောခဲ့တယ်။

“ ကွဲပြားခြင်း၏ တန်ဖိုး” ကို ၂၀၁၂ ခုနှစ် ဇူလိုင်လ ၁ ရက်မှာရေးခဲ့တာပါ။ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် ခေါင်းဆောင် တဲ့ အင်န်အယ်လ်ဒီပါတီ လွှတ်တော်ထဲကို ရောက်လာပြီးနောက် အမျိုးသားပြန်လည် စည်းလုံးညီညွတ်ရေးအတွက် မေ ျှာ်လင့်ချက်ရောင်နီသန်းနေတဲ့အချိန် ကာလ၊ ရန်ကုန် – မန္တလေးကားလမ်းဟောင်းအတိုင်း ခရီးသွား ချိန် မှာ ရခဲ့တဲ့ အတွေးတစ်စကို အခြေခံပြီး ရေးဖြစ်ခဲ့တဲ့ အက်ဆေးပါ။ စိတ်တွေ နူးညံ့ပျော့ပြောင်းပြီး အေးအေးဆေးဆေး တွေးတွေးဆဆ ခံစားရချိန်မှ ရေးလေ့ ရှိတဲ့ အတိုင်း စကားပြေနဲ့ ရေးဖြစ်ခဲ့တဲ့ အက်ဆေးလည်းဖြစ်ပါတယ်။

အဲဒီအချိန်က မျဉ်းပြိုင် ဖြစ်နေတဲ့ သံလမ်းနှစ်ခုက ရထားကြီး ခရီးရောက်အောင် ပို့ဆောင်ပေးနိုင်မယ်လို့ ယုံကြည်ခဲ့ ပေမယ့် မြန်မာနိုင်ငံက ရထားဖြစ်တဲ့အတွက် အချိန်မမှန်နိုင်ဘူး။ အချိန်စောရောက်ဖို့ထက် နောက်ကျဖို့က များတယ်၊ ခရီးသည်တွေ၊ ဝန်ထမ်းတွေ၊ လက်မှတ်မဲ့တွေ၊ ဈေးသည်တွေကြားမှာ ပြဿနာအမျိုးမျိုးရှိနိုင်တယ် ဆိုတာ မေ ျှာ်လင့်ပြီး သားပါ။

ဒါပေမယ့် ရထားမှောက်လိမ့်မယ်လို့တော့ မထင်မိခဲ့ဘူး။ ရထားတစ်စီးမှောက်ပြီ ဆိုရင် “ လူကြောင့်” ၊

“ စက်ပစ္စည်းကြောင့်” ၊ “သဘာဝဘေးကြောင့်” ဆိုပြီး အဖြေရှာတာကနောက်မှ၊ ပထမဆုံး သေကြေ ဒဏ်ရာရ၊ ဒုက္ခအမျိုးမျိုးနဲ့ ကြုံရတာကတော့ ခရီးသည်တွေပါပဲ။

ကွဲပြားခြင်း၏တန်ဖိုး

ဘူတာရုံလေးက တိတ်ဆိပ်ငြိမ်သက်စွာပဲရှိ နေသည်။ ကြားဘူတာငယ်လေးများရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း ဘူတာရုံ အဆောက်အဦ သေးသေးလေးရှိသည်။ ရုံးခန်းထဲမှာ  ရုံပိုင် ဒါမှမဟုတ် ရုံပိုင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ လမ်းခွဲကိုင်ဟု ထင်ရသူ နှစ်ယောက်ကိုတွေ့ရသည်။ ဘူတာဘေးမှာ ရေတွင်းအိုအိုတစ်ခုနှင့် အုပ်ကြွတ်မိုးထားသည့် ယိုင်နဲ့နဲ့၊ ခြေတံရှည် ဝန်ထမ်း အိမ်ယာလေးရှိသည်။ ခေါင်းမိုးကအုပ်ကြွတ်တစ်ချို့ကွာနေသဖြင့် ဗီနိုင်းစအပြာဖြင့် ဖာထေးထားသည်ကိုလည်း တွေ့ရ၏။  ကုက္ကိုပင်အိုကြီးတွေက ဘူတာရုံလေးကို အုပ်အုပ်ဆိုင်းဆိုင်းမိုးကာထားသည်။ ရထားလမ်းတစ်ဖက်မှာတော့ မိုးဦးကျ စိမ်းမြနေသည့် လယ်ကွင်းများကို မျက်စေ့တစ်ဆုံးတွေ့နေရသည်။  စင်္ကြန်ပေါ် မှာ ခရီးသည်မရှိ၊ ဈေးသည် မရှိ။ ဒီဘူတာ လေးမှာ အမြန်ရထားတွေရပ်လေ့မရှိဘဲ စာပို့ရထား၊ တစ်ခါတစ်ရံ ကုန်ရထား၊ ကျောက်ရထားများသာ နားခိုလေ့ ရှိသောကြောင့်လည်းဖြစ်နိုင်သည်။ နောက်ပြီး ဘူတာလေးက ကားလမ်းနဲ့ လှမ်းလှမ်း၊ ရွာနဲ့လည်း တစ်မိုင်ကျော်ခန့် ဝေးနေသောကြောင့်လည်းဖြစ်နိုင်သည်။ စင်္ကြန်ပေါ်တွင် ပျင်းတိပျင်းတွဲလှဲလောင်းနေသော ခွေးတစ်ကောင်ကတော့ ကျွန်တော်ဝင်လာတာကို ခေါင်း ထောင်ကြည့်ပြီး မထူးပါဘူးကွာဆိုသည့်သဘောနဲ့ ပြန်အိပ်သွားသည်။ 

တကယ်တော့ ဒီဘူတာရုံလေးကို ခရီးသွားဖို့အတွက်ရောက်နေခြင်းမဟုတ်။ ကျွန်တော့်ကားက ဘူတာလေး နှင့် ခပ်လှမ်းလှမ်းက ရန်ကုန်-မန္တလေးကားလမ်းဟောင်းပေါ်တွင် စက်ချို့ယွင်းသဖြင့် ပြင်ဆင်နေရသည်။ ဘာမှမလုပ်တတ်တဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ ဟိုငေးသည်ငေးလုပ်ရင်း ခပ်လှမ်းလှမ်းက လှမ်းမြင်နေရသည့် ဘူတာရုံလေးဆီကို ရောက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ မီးရထားနဲ့ပတ်သက်လျှင် အစွဲအလန်းကြီးသည့်စိတ်က လှုံ့ဆော်မှုကြောင့်လည်းဖြစ်နိုင်သည်။ 

ဘယ်အချိန်ထဲက မီးရထားကို စွဲလန်းခဲ့သည်ဆိုသည်ကိုတော့ မမှတ်မိတော့။ ကျွန်တော်ငယ်ငယ်တုံးက အဘိုးထံ မှလက်ဆောင်ရသည့်မီးရထားလေးကြောင့်လည်းဖြစ်နိုင်သည်။ရထားသံလမ်းလေးများကို စက်ဝိုင်းပုံဆက်ပြီး ဘက်ထရီနှင့် ရထားလေးကို မောင်းရသည်။ ရေနွေးငွေ့စက်ခေါင်းတစ်ခု လူစီးတွဲ၊ ကုန်တွဲ၊ ဂတ်ဗိုလ်တွဲစသည့်ဖြင့် အင်္ဂါစုံစွာပါသည့် ရထားလေးကို ကစားတုံးက ကြီးလာရင် မီးရထားစက်ခေါင်းမောင်းလုပ်မည်ဟု တဖွဖွဆိုခဲ့ဖူးသည်။ ကျွန်တော်ငါးနှစ်၊ ခြောက်နှစ်သားမှာဖခင်ဖြစ်သူကရှမ်းပြည်တောင်ပိုင်းမြို့လေးတစ်မြို့တွင်တာဝန်ကျသည်။ ကျွန်တော်တို့ အိမ်ရှေ့ဘက် က ဆင်းသွားလိုက်လျှင် ရထားလမ်း၊ ရထားလမ်းအတိုင်း တစ်မိုင်လောက် ဆက်လျှောက်လျှင် ဘူတာရုံလေးရှိသည်။  စကားစပ်လို့ ပြောရလျှင် မြန်မာနိုင်ငံက ဘူတာရုံတွေထဲကတွင် ရှမ်းပြည်တောင်ပိုင်းက လမ်းဘူတာရုံလေးများက အလှဆုံးဖြစ်မည် ထင်သည်။ ဥရောပပုံစံ အမိုးစောက်စောက်နှင့် ဘူတာရုံအဆောက်အဦလေးတွေ၊ ပတ်ဝန်းကျင်က မြေနီရောင်တောင်ကုန်းများ၊ ကြောင်ခြစ်သလို ထွန်ယက်ထားသော ယာမြေတွေ၊ ထင်းရူးပင်မြင့်မြင့်ကြီးတွေ၊ အလေ့ကျ ပေါက်နေသည့် ရောင်စုံပန်းတွေနဲ့ ပန်းချီ ကားတစ်ချပ်လို လှချင်တိုင်းလှနေသည့် ဘူတာရုံလေးတွေဖြစ်သည်။ 

ကျောင်းပိတ်ရက်တွေဆို မြို့ရဲ့ဘူတာရုံလေးမှာရထားတွေဝင်ထွက်တာကို သွားကြည့်သည်။ ကျွန်တော် သဘော အကျဆုံးမှာ လမ်းခွဲကိုင် ဦးကြီးတွေက မောင်းတံကို ဆွဲပြီး လမ်းပြောင်းတာပဲဖြစ်သည်။ ရထားသံလမ်းကြီးတွေ ဘယ်ညာ ရွေ့ပြီး ပူးကပ်သွားတာ၊ ရထားကြီးဦးတည်ရာပြောင်းပြီး လွှဲပေးထားသည့် လမ်းကြောင်းအတိုင်း ဆက်ထွက် သွားတာ တွေကို ကြည့်ပြီး ရင်သတ် ရှုမောဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ကလေးချစ်တတ်သော ဦးလေးကြီးတစ်ယောက်က ရထား သံလမ်းကို နားနဲ့ကပ်နားထောင်ရင် အဝေးကြီးထဲက ရထားလာတာတဲ့အသံကို ကြားရတယ်ဟု သင်ပြပေးသည့်အခါ ကျွန်တော့်မှာ သူငယ်ချင်းတွေကို ပြန်ကြွား၍မဆုံးဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ အခုအသက်အရွယ်အထိ ရထားကို စွဲလမ်းတုံးဖြစ်သည်။ ရထား စီးရင်း ရလာသော အတွေးတစ်စကိုလည်း ဆောင်းပါးအဖြစ် ချရေးခဲ့ဖူးပြီ။ အခွင့်အရေးရတိုင်း ရထားစီးပြီး ခရီးသွားဖို့ လည်း ကြိုးစားဆဲဖြစ်သည်။

ငြိမ်သက်နေသော ဘူတာရုံလေးက ရုတ်တရက် လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်လာသည်။ ရုံပိုင်အခန်းထဲက အသံတွေ ပျံ့လွင့်လာသည်။ တစ်ဖက်ဘူတာက ချဉ်းကပ်ခွင့်တောင်းတာကို ခွင့်ပြုသံ၊ အခြားတစ်ဖက်ဘူတာသို့ ဆက်လက် စေလွှတ်နိုင်ဖို့အတွက် လမ်းရှင်းခွင့်ပြုချက်ယူသံတွေကြားရသည်။ ခဏနေတော့ လမ်းခွဲကိုင်တစ်ဦးက ရထားလာမည့် ဘက်သို့ ထွက်သွားသည်။ ကြည့်ရတာ တောက်လျှောက်မောင်းမည့် အမြန်ရထားဖြစ်လို့ ၂ လမ်းလို့ခေါ်သည့် မိန်းလမ်း သို့ လမ်းပြောင်းပေးဖို့ဖြစ်မည်။ နောက်တော့ ရထားဥသြသံကြားရသည်။ ရုံပိုင်ဖြစ်သူက အလံစိမ်းကိုင်ပြိး အပြင်ထွက် လာသည်၊ နောက်ဝန်ထမ်းတစ်ဦးကတော့ လမ်းရှင်းစာရွက်ချည်ထားသည့် ကြိမ်ကွင်းကြီးနဲ့ ရထားလမ်းအတိုင်း ခပ်သုတ် သုတ်လျှောက်သွားသည်။ သိတ်မကြာခင်မှာပဲ ရထားကြီးက ဥသြသံပေးရင်း ဆူညံစွာဖြတ်သန်းသွားသည်။ ရထားပေါ်မှာ ငိုက်မြည်းနေသည့် ခရီးသည်တွေကတော့ သူတို့ ဘေးရန်ကင်းကင်းဖြတ်သန်းသွားနိုင်အောင် ဘူတာရုံလေးက ဝန်ထမ်း တွေ လုပ်ဆောင်ပေးလိုက်သည်ကို သတိပြုမိပုံပင်မရ။

ဘာရယ်မဟုတ် တစ်ဖြေးဖြေးဝေးသွားသော ရထားနောက်ပိုင်းကို လိုက်ကြည့်နေမိသည်။ နောက်ဆုံးတော့ မျက်စိတစ်ဆုံးဖြောင့်တန်းနေသည့် မျဉ်းပြိုင်ရထားသံလမ်းနှစ်ခုသာကျန်နေခဲ့ပြီး ရထားကြီးက မြင်ကွင်းကနေပျောက်ကွယ် သွားတော့သည်။ ကြည့်စမ်း၊ ရထားသံလမ်းတွေ၊ မျဉ်းပြိုင်ပြေးနေသော ရထားသံလမ်းတွေ၊ မီးရထားစီးရတာကို အလွန် နှစ်သက်ပေမယ့် ဒီရထားကြီး ခရီးရောက်အောင်ထမ်းပိုးပေးထားသော သံလမ်းတွေအကြောင်း တစ်ခါမှ မစဉ်းစားမိခဲ့။

ရထားတစ်စင်း ခရီးရောက်ဖို့အတွက် မျဉ်းပြိုင်သံလမ်းနှစ်ခုလိုသည်။ ထိုသံလမ်းနှစ်ခုသည် ထပ်တူမကျ၊ သို့သော် ရထားကြီးခရီးရောက်အောင် ပို့ဆောင်ပေးရန်ဆိုသည့် ရည်ရွယ်ချက်ကတူသည်။ သံလမ်းနှစ်ခု ကွေ့လျှင်လည်း အတူတူ၊ဖြောင့်ရင်လည်းအတူတူ ရှိနေခြင်းက ရထားကြီးခရီးရောက်ရသည့်အဓိကအကြောင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် သံလမ်း နှစ်ခု ထပ်တူကျဖို့မလိုသလို သူတို့နှစ်ခုကြားမှာ လိုအပ်တာထက်လည်းပိုဝေးလို့မရ။ သူတို့ နှစ်ခုကြား အကွာအဝေး ကို သူတို့ ထမ်းပိုးသယ်ဆောင်ရမည့် ရထားဘီးအတိုင်းအတာက ဆုံးဖြတ်ပေးသည်။ ကွယ်လွန်သူဆရာနေဝင်းမောင် စကား အရဆိုလျှင်ရထားဘီးများ၏ အကွာအဝေးသည် ပေးထားချက်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရထားသံလမ်းနှစ်ခုသည် ထိုပေးထား ချက်ထက်တော့ ပိုပြီးနီးလို့ ဝေးလို့မရ။ ဒီလိုဖြစ်မသွားအောင် ဇလီဖားတုံးတွေ၊ သံလမ်းထိန်းသံငုတ်တွေနဲ့ ထိန်း ချုပ် ထားသည်။ လမ်းကြောင်းတစ်ခုမှ တစ်ခုသို့ အပြောင်းအလဲလုပ်လိုလျှင် ပြောင်းလဲနိုင်သည့် လမ်းလွှဲကရိယာတွေရှိ သည်။ ထိုအရာတွေက ရထားကြီးကို အန္တရာယ်မဖြစ်စေဘဲ လမ်းကြောင်းပြောင်းနိုင်အောင် ဆောင်ရွက်ပေးသည်။ ဒါ့ကြောင့် ရထားကြီးခရီးပေါက်ရခြင်းသည် ထပ်မတူမကျသည့် မျဉ်းပြိုင်သံလမ်းနှစ်ခုနှင့် သံလမ်းထိန်းစနစ်ကြောင့်ဟု ဆိုလျှင် မှားမည်မထင်။ 

ရထားကြီးဖြတ်သွားပြီးတော့ဘူတာရုံလေးကမူလအတိုင်းပြန်လည်တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်သွားပြန်သည်။ ကျွန်တော့် စိတ်ထဲမှာတော့ အတွေးတွေက မုန်တိုင်းထန်နေသည်။  ကျွန်တော်တို့ မိသားစုတွေထဲမှာ၊ အသိုင်းအဝန်းထဲမှာ၊ လူ့အဖွဲ့ အစည်းတွေထဲမှာ ထပ်တူကျနိုင်ဖို့ကြိုးစားရာက ကြီးမားကျယ်ပြန့်သွားခဲ့သည့်  ပဋိပက္ခတွေ၊ ဝိရောဓိတွေအကြောင်းက ခေါင်းထဲရောက်လာပြန်သည်။  ပြဿနာအတော်များများ၏အစမှ အရာရာကိုကိုယ့်စိတ်နဲ့ တစ်ထပ်တည်းဖြစ်မှ ဘဝင်ကျ လေ့ရှိသော ကျွန်တော်တို့ စိတ်အခံကြောင့်ဆိုလျှင်မှားမည်မထင်။ 

ကျွန်တော်တို့အတွက် ကွဲပြားခြင်းကို လက်ခံဖို့ခက်လှ သည်။အရာရာမှ ထပ်တူကျဖို့ ကြိုးစားခြင်းထက် ကွဲပြားခြားနားမှု တွေကို မိမိတို့ပတ်ဝန်းကျင်ကပေးထားချက် တွေ ထက် ကျော်လွန်မသွားအောင် ထိန်းညှိပြီး ရှေ့ဆက်ဖို့ ကြိုးစားခြင်းက ပိုကောင်းသည်ဆိုသည်ကို မေ့လျော့နေလေ့ရှိသည်။ တစ်ခါတစ်ရံမှာတော့ ကွဲပြားမှုကို လက်မခံနိုင်ရုံသာမက ငါ့နဲ့ မတူ ငါ့ရန်သူ အဆင့်ထိ ရောက်သွားတတ်ပြန်သည်။ တကယ်တော့ ဘုံအကျိုးစီးပွား၊ ဘုံရည်မှန်းချက်ခြင်းတူသည်ဆိုလျှင်ပင် လုပ်နည်းလုပ်ဟန်ပိုင်း၊ နည်းနာပိုင်းမှာကွဲလွဲမှုများ ရှိနိုင်သေးသည်။ ထိုကဲ့သို့ မတူတာတွေမှန်သမျှ တူအောင် ညှိကြမည်လား၊ ဒါမှမဟုတ် မိမိတို့လူ့အဖွဲ့အစည်းအတွက် ပေးထားချက်တွေကိုမကျော်လွန်စေဘဲ ကွဲပြားခြားနားစွာ ကျင့်သုံးနိုင်မည့် နည်းလမ်းများ၊ စနစ်များကိုတည်ဆောက်ဖို့ ကြိုးစားမည်လား၊ ဘယ်ဟာက အကောင်းဆုံးဖြစ်မလဲ၊ မေးခွန်းတွေ၊ အတွေးတွေက မဆုံးနိုင်တော့။

ပခုံးကို အသာအယာ လာတို့လိုက်သဖြင့် အတွေးများက ရပ်တန့်သွားသည်။ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဘူတာရုံ ဝန်ထမ်းတစ်ဦး၊ ခင်ဗျားလူတွေလှမ်းခေါ်နေတယ်ဟု ပြောလာသည်။ ကျွန်တော့်မိတ်ဆွေက ခပ်ဝေးဝေးကနေ ကားပြင်ပြီး ပြီ ဟု အချက်ပြနေ၏။ ကျေးဇူးတင်စကားဆိုရင် ဘူတာရုံလေးထဲက ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။ ကျွန်တော်ခရီးဆက်ရပါဦးမည်။ မကြာခင် လုပ်ငန်းခွင်ထဲပြန်ရောက်တော့မည်။ အကြောင်းကြောင်းကြောင့် ကွဲပြားခြားနားသောအမြင်တွေ၊ စကားတွေ ကြားရဦးမည်။ ဆွေးနွေးဆုံးဖြတ်ရဦးမည်။ သို့သော် ဒီတစ်ခါမှာတော့ ကွဲပြားမှုတွေကို ပိုပြီးနားလည်နိုင်အောင်ကြိုးစားဖြစ် မည်ထင်ပါသည်။ နောက်ပြီး ကျွန်တော်ရုံးခန်းထဲမှာ မီးရထားသံလမ်းတွေပါသည့် ဓာတ်ပုံတစ်ပုံကိုထားဖို့ လုပ်ရဦးမည်။ ဒါမှလည်း ကွဲပြားခြင်း၏ တန်ဖိုးကို အမြဲတမ်းနှလုံးသွင်းထားနိုင်မည်ဖြစ်သည်။  

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

%d bloggers like this: