အမေဂျမ်း

xxx ဒီနေ့ ဒီရက် ဒီအချိန် ဒီနာရီ မှာ ဒီသား ဒီသမီး ဒီမိသားစု ကိုယ်စိတ်ချမ်းသာ၊ စီးပွား လာဘ်လာဘများ ပြည့်စုံပြီး အလှုရေစက် လက်နဲ့မကွာ လှုနိုင်ပါရစေ၊ လုပ်ငန်းခွင်များ လည်း အောင်မြင်ပါရစေ၊ အောင်မြင်အောင်လည်း အမေကြီးစောင့်ရှောက် ပေးပါ ၊ ထီးရောက် နန်းရောက် ခစားတဲ့ အချိန်က စပြီး ထူးခြားပါစေ၊ သာယာပါစေ၊ အောင်မြင်ပါစေ၊လေး မျက်နှာ လေးတံခါးဖွင့်ပါ။ ကိုးမျက်နှာ ကိုးတံခါးဖွင့်ပါ၊ ဆယ်မျက်နှာ ဆယ်တံခါးဖွင့်ပါ။ မစပါ အမေ၊ စောင့်ရှောက်ပါအမေxxxx

နန်းထိန်းကြီးရဲ့ အသံက လေးလေးမှန်မှန်ပေါ်ထွက်နေတယ်။ နန်းထိန်းကြီး ပူဇော်ပသနေတဲ့ အမေ ဆိုတာက “ အမေဂျမ်း” နတ်ပါ။

ဒီနန်းက အမေဂျမ်း နန်းရင်း ၊ တံတားဦးမြို့နယ် အေးကြည်ရွာမှာရှိတယ်။ နေပြည်တော်- မန္တလေး အမြန်လမ်းအတိုင်း နေပြည်တော်က လာရင် မိုင်တိုင် ၃၄၇ အကျော် လမ်းညာဘက် အခြမ်းမှာ “မန္တလေးတိုင်း၊ တံတားဦး မြို့နယ်၊ အေးကြည်ရွာ၊ အမေဂျမ်းနန်းရင်း” ဆိုတဲ့ ဆိုင်းဘုတ်ရှိတယ်။ အေးကြည်ရွာကို အေးကြည်ကုန်းရွာလို့လည်းခေါ်တယ်။ ဒါပေမယ့် ဆိုင်းဘုတ်မှာ ရေးထားတဲ့ တရားဝင် အမည် ကတော့ အေးကြည်ရွာပဲ။ အဲဒီဆိုင်းဘုတ်ကနေ ကိုက် တစ်ရာလောက် မောင်းဝင်လိုက်ရင် အေးကြည်ရွာ ထိပ်ကို ရောက်မယ် ၊ ရွာထိပ်ကနေ ဘယ်ဘက်ကို ချိုးဝင်ပြီးမောင်းလိုက်ရင် အမေဂျမ်း နန်းရင်း ကို ရောက်ပါတယ်။

ကျွန်တော်နဲ့ အမေဂျမ်းနတ် က မစိမ်းပါဘူး။ ၂၀၀၁၊ ၂၀၀၂ ကျွန်တော်တို့ တပ်ရင်း တံတားဦး လေယာဉ်ကွင်း လုံခြုံရေး တာဝန်ယူရချိန်ထဲက အမေဂျမ်း နဲ့ တွေ့ခဲ့တာပါ။

ကျွန်တော်တို့ တပ်မတော်သားအများစုကတော့ တာဝန်အရ နယ်မြေ ဒေသမျိုးစုံကို ရောက်တဲ့ အခါ သက်ဆိုင်ရာဒေသခံများရဲ့ အစဉ်အလာ ယုံကြည်ကိုးကွယ်မှုတွေ၊ ရိုးရာဓလေ့ထုံးစံတွေကို အလေးထား အသိအမှတ်ပြုပြီး တတ်နိုင်သလောက် ပါဝင်ဆောင်ရွက် လေ့ရှိပါတယ်။ ကိုယ်က ဧည့်သည်ဖြစ်တဲ့အတွက် အိမ်ရှင်များရဲ့ ဓလေ့ထုံးစံကို လေးစား လိုက်နာရတယ်။ တကယ်လို့ ကိုယ်ယုံကြည် ကိုးကွယ်တဲ့ ဘာသာရဲ့ အဆုံးအမနဲ့ မကိုက်ညီဘူးလို့ ယူဆ ဖွယ်ရာရှိရင်တောင် စော်ကားသလို မဖြစ်အောင် စောင့်ထိန်းပေးကြပါ တယ်။ အဲဒီလို လုပ်ဆောင် တဲ့ အတွက် အိမ်ရှင်ရော၊ ဧည့်သည်မှာ နေထိုင်သွားလာလုပ်ကိုင်ရတာ စိတ်ရှင်း၊ စိတ်သန့်တာ ပေါ့။

တံတားဦးက အမေဂျမ်းနယ်မြေ။ တကယ်တော့ အမေဂျမ်း နန်းရင်း နဲ့ အေးကြည်ကုန်း ရွာမူလ နေရာက အခု တံတားဦးလေယာဉ်ကွင်းနယ်မြေထဲမှာရှိတာ၊ လေယာဉ်ကွင်းစီမံကိန်း အကောင်အထည်ဖော်မှ အခု ရွာသစ်နေရာကို ရွှေ့ပြောင်းခံရတာ။ ဒါ့ကြောင့် လေယာဉ်ကွင်း ဝန်ထမ်းတွေက လုံခြုံရေးတာဝန်ယူမယ့် ကျွန်တော့်ကို အမေဂျမ်း နန်းကို သွားဖို့ တိုက်တွန်း တယ်။

ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အေးကြည်ရွာက အမေဂျမ်းနန်းရင်းကို ရောက်ခဲ့တယ်။ နန်းထိန်း အမေကြီးနာမည်က ဒေါ်စိန်တဲ့။ အသက်ငါးဆယ်ကျော်၊အညာသူကြီးပါပဲ။ သူ့ရှေ့ နန်းထိန်းက ဖွားအေးသင် ၊ အဒေါ်တော်တယ်။ သားသမီးမရှိတဲ့အတွက် ဒေါ်စိန်ကို လွှဲပေးခဲ့တာ။ ထုံးစံ အတိုင်း ကြက်သားဟင်း၊ လက်ဖက်အသား၊ ထန်းရည်ဆက်တယ်။ ပါလာတဲ့ ဒေသခံက နန်းထိန်း ကို ဘယ်သူဘယ်ဝါပါဆိုတာကို ရှင်းပြ၊ အမေဂျမ်းကို ပင့်ပြီး ကျွန်တော်တို့ တပ်ရင်းကို အပ်ပေး ဖို့ ပြောတယ်။

ကျွန်တော်က အဲဒီအချိန်ထိ နတ်ဝင်တယ်၊ နတ်ပူးတယ်ဆိုတာမျိုးကို မကြုံဘူးတော့ ဘာတွေ မြင်ရ၊ ကြားရမလဲဆိုပြီး အတော်စိတ်ဝင်စားတယ်။ တကယ်ပဲ အမေဂျမ်း ဝင်လာသလား မဝင် လာ သလားတော့ မသိဘူး။ ဒါပေမယ့် ပထမတွေ့နေရတဲ့ ရိုးရိုးအေးအေး အညာသူ နန်းထိန်းကြီးဟာ လေသံရော၊ မျက်နှာအမူအရာပါပြောင်းသွားတာတော့ အမှန်ပဲ။

အမေဂျမ်း ဆိုတာက သိတဲ့အတိုင်းပဲ။ စကားအပြောအဆို ကြမ်းတမ်းတာဆိုတော့ မလွယ်ဘူး။ ပထမပိုင်းကတော့ မဆိုးလှဘူး။ နောက်ပိုင်းမှာတော့ ဆူဆူဆဲဆဲ သတိပေးတော့တာပဲ။ ကျွန် တော့်ရှေ့က တာဝန်ထမ်းဆောင်သွားသူတွေ လုပ်ခဲ့တာတွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး ပြောတာလည်း ပါရဲ့။ ကျွန်တော်ကို ရွာသူရွာသားတွေကို ဒုက္ခမပေးဖို့ သတိပေးတာလည်း ပါရဲ့။

အမေဂျမ်း စိတ်တိုတာလည်း မဆန်းပါဘူး။ အဲဒီအချိန်က အေးကြည်ကုန်းရွာက ရွှေ့ပြီးတာ မကြာ သေးဘူး။ လေယာဉ်ကွင်းနေရာမှာ ရှိတဲ့ လယ်တွေ၊ ယာတွေ အကုန်ထားခဲ့ရတယ်။ လေ ျှာ်ကြေး လည်းမရဘူး။ အခု လက်ရှိနေရာကို ရောက်တော့လည်း မူလရှိပြီးသားရွာတွေရဲ့ စိုက်ပျိုးမြေတွေ ပေါ်မှာ အကွက်ရိုက်ပြီးနေရာချပေးတာဆိုတော့ မူလဒေသခံတွေကလည်း မကြည်ဖြူဘူး။ နောက်ပြီး ပစ္စည်းတွေရွှေ့တော့လည်း ဘုန်းတော်ကြီးကျောင်းနဲ့ နတ်နန်းကိုသာ အပြည့်အစုံ ရွှေ့ပေးတာ။ ကျန်တဲ့အိမ်တွေက ကားတစ်စီးတစ်ခေါက်ပဲ ရတယ်။ ကျန်တာ ကိုယ့်အစီအစဉ် နဲ့ ကိုယ်သယ်ရတယ်။ အဲဒီအချိန်က အမြန်လမ်းလည်းမရှိသေးတော့ တံတားဦး- ကျောက်ဆည် လမ်းဘက်က လှည့်ပတ်လာရတော့ မလွယ်လှဘူး။

ဒီတော့ “ လူလို မှ နတ်လို၊ နတ်လိုမှ ဂြိုလ်မ ” ဆိုတဲ့ စကားအတိုင်း သူ့ဒေသကလူတွေ စိတ်မချမ်းသာ တော့ အမေဂျမ်းလည်း ဒေါသထွက်တော့တာပေါ့။ နောက်ဆုံး ဆူလို့ ပူလို့ အားရ၊ ကျွန်တော်ကလည်း စိတ်ချပါ၊ ထုံးတမ်းစဉ်လာတွေကို မစော်ကားပါဘူး။ ရွာကိုလည်း စောင့်ရှောက် ပါ့မယ် ကတိတွေပေးပြီးတဲ့အခါ အမေဂျမ်းလည်း ပြန်ထွက်သွားတော့တယ်။ အမေဂျမ်း ပြန်သွားတော့ နန်းထိန်း အမေကြီး ကလည်း သူမဟုတ်သလိုပဲ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် တံတားဦး လေယာဉ်ကွင်းမှာ တာဝန် ထမ်းဆောင်စဉ်ကာလမှာတော့ ဘာပြဿနာမှ မရှိဘဲ ပြီးသွားခဲ့တယ်။

၂၀၁၂ ခုနှစ် နှစ်ဆန်းပိုင်းမှာ ဌာန တာဝန်နဲ့ ကျောက်ဆည်၊တံတားဦးဘက်ရောက်ရင်း အမေဂျမ်း နန်းကို ရောက်ခဲ့တယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ အမြန်လမ်းပေါက်နေပြီ။ ရွာသူရွာသားတွေလည်း အရောင်း အဝယ်လုပ်၊အလုပ်အကိုင် အခြေအနေကောင်းနေပုံပဲ။ လေယာဉ်ကွင်းအတွက်အသိမ်းခံရတဲ့မြေ တွေ လျော်ကြေးပေးမယ်ဆိုတဲ့ သတင်းတွေလည်း ထွက်နေတယ်။ အရင်က တံတားဦးမှာ တာဝန် ထမ်းဆောင်ခဲ့ဖူးပါတယ်ဆိုပြီး မိတ်ဆက်၊ ရိုးရာအစဉ်အလာအတိုင်းလုပ်သင့်တာလုပ်တယ်။ ဒီတစ် ခါတော့ အမေဂျမ်း ဒေါသမကြီးတော့ဘူး။ လူလို မှ နတ်လို ဆိုတာကိုး။

ဒီတစ်ခေါက် မန္တလေးဘက်ခရီးသွားဖို့ ကြုံလာတော့ အမေဂျမ်း နန်းကို သတိရပြီး ဝင်ခဲ့တယ်။ ဆု တောင်းဖို့လည်းမရှိ၊ စောင့်ရှောက်ဖို့အတွက် အပ်နှံစရာအကြောင်းလည်းမရှိဘူး။ နေခဲ့ဖူးတဲ့ ဒေသ တစ်ခုကို ပြန်ရောက်တဲ့အခါ ဆွေမျိုးသားချင်း ကြီးဒေါ်ကြီးကို ဝင်ဂါရ၀ ပြုတဲ့ သဘောပါပဲ။

နန်းကို ရောက်တော့ နန်းထိန်းက အမေစိန်ပဲ။ အခုတော့ အသက် ၇၀ကျော်နေပြီ။ လှုပ်ရှားတာ တောင် သွက်သွက်လက်လက်မရှိလှတော့ဘူး။ နန်းအကြောင်းမေးတော့ ပြီးခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်ကတော့ နတ်ပွဲ မလုပ် နိုင်ခဲ့ဘူး။ ဒီနှစ်ကတော့ မနက် ၇ နာရီ ကနေ ညနေ ၆ နာရီအထိပဲ ကျင်းပတယ်။ အရင်လို တစ်ညလုံး ကတာမရှိတော့ဘူး။ ညအိပ် ဧည့် သည်လည်း လက်မခံဘူး။ ကိုဗစ် မဖြစ် ခင် နှစ်တွေလိုတော့ မစည်ဘူးပေါ့လို့ ဆိုတယ်။ ရွာ စီးပွားရေးရော ဆိုတော့ ဒီလိုပါပဲ တဲ့။ အေးချမ်းရဲ့ လားဆိုတော့ ဒီလိုပါပဲ တဲ့။ ဒီလိုပါပဲ ဆိုတာ အများနည်းတူပေါ့ ဆိုတဲ့ သဘောထင်ပါရဲ့။

အမေစိန်ကို ကျွန်တော် အရင်က တံတားဦး လေယာဉ်ကွင်းမှာ တာဝန် ထမ်းဆောင်ခဲ့ဖူးတဲ့ အကြောင်း၊ အမေဂျမ်းဆီမှာ ကျွန်တော်တို့တပ်ဖွဲ့ကို စောင့်ရှောက်ဖို့အပ် ဖူးတဲ့အကြောင်း ပြော ပြီး နန်းထုံးစံအတိုင်း ပူဇော်ပသရာမှ လုပ်ဆောင်ရမယ့် ကိစ္စတွေကို အပ်လိုက်တယ်။

အမေစိန်က “လေယာဉ်ကွင်း မှာနေဖူးတယ်ဆိုတော့ အမေကြီးကို ပင့်ဦးမလား” လို့ မေးတယ်။ ကျွန်တော်က မပင့်ပါနဲ့တော့၊ ပူဇော်ပသတာပဲလုပ်ပေးပါလို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ တော်ကြာ အမေဂျမ်း ဒေါသထွက်ပြီး ကိုယ်နဲ့ မဆိုင်တဲ့ ကိစ္စတွေအတွက်ပါ ရောပြီး အဆဲခံနေရရင် မလွယ်ဘူး။ လူလိုမှ နတ်လို ၊ နတ်လိုမှ ဂြိုလ်မ ဆိုတော့ အခုအချိန်ဆို အမေဂျမ်း ဒေါသထွက် နေမှာ သေချာတယ်။ အမေဂျမ်းဒေါသကို ရင်မဆိုင်ရဲလို့သာ၊ တကယ်တော့ အမေဂျမ်း အေးကြည်ရွာကနေ နေပြည်တော်ဘက်လည်း တစ်ခေါက်တစ်ကျင်းသွားပါဦးလို့ ပြောချင်တာ။