ဆင်တောင်

ကျွန်တော့်ခရီးစဉ်မှာ ခွေးရုပ်ဘူတာကနေ အပြန်အခရီးမှာ ဆင်တောင်ကို ခြေလျင်ပြန်သွားခဲ့ ရတယ်။ ဆင်တောင်ရောက်တဲ့အခါမှာတော့ ကားငှားပြီး မြင်းဒိုက်ဘူတာကို ပြန်ခဲ့တယ်။

ဆင်တောင်ရွာက အိမ်ခြေ လေးရာတစ်ဆယ်ရှိတယ်။ ပအိုဝ်း၊ တောင်ရိုး ၊ဓနု တိုင်းရင်းသားတွေနဲ့ ဂေါ်ရခါး လူမျိုးတွေများတယ်။ ဗမာတိုင်းရင်းသားအိမ်ထောင်စုက နှစ်ဆယ်ကျော်ပဲရှိတယ်။ ဆင်တောင်ရွာရဲ့ အဓိက လုပ်ငန်းက နနွင်း ( ဆနွင်း) စိုက်ပျိုးရေးပါ။ နနွင်းစိုက်တဲ့နေရာ အများစုက ဆင်တောင်ရွာ ပတ်ဝန်းကျင်မှာမဟုတ်ဘူး။ ဆိုင်ကယ်နဲ့ သွားရင် နာရီဝက် ကျော်ကျော်၊ ခြေလျင်သွားရင် နှစ်နာရီကျော်သွားရတဲ့ ပေါင်းလောင်းချောင်းဦး ပတ်ဝန်းကျင် မှာ စိုက်ပျိုးကြတာဖြစ်ပါတယ်။

ပေါင်းလောင်းချောင်းဦး ဆိုတာ ပေါင်းလောင်းချောင်းအစ ကို ခေါ်တာပါ။ အဲဒီနေရာက တောင်ခြေ ဂူထဲကနေ ရေထွက်နေတာဖြစ်ပြီး တောင်ထိပ်မှာ စေတီတစ်ဆူရှိတယ်။ ချောင်းဦးနေရာနဲ့ ပေါင်း လောင်းချောင်းဖျားက သာယာတယ်။ ရေချိုးအပန်းဖြေလို့ကောင်းတယ်လို့ ဆိုတယ်။

အခု အချိန်က နနွင်းဖော်တော့မယ့်အချိန်ဆိုတော့ ရွာသူရွာသားတွေ စိုက်ခင်းတွေထဲရောက် နေကြပြီ။ နနွင်းက နှစ်နှစ်တစ်ကြိမ်ဖော်ရတာဆိုတော့ နနွင်းတောင်သူတွေက စိုက်ခင်း နှစ်ခု ကို အလှည့်ကျစိုက်ရတယ်။ အရင်ကတော့ ဓာတုဆေးဝါးတွေသုံးတာမရှိပေမယ့် အခုတော့ ပေါင်း သတ်ဆေးတွေသုံးနေရပြီလို့ ဆိုတယ်။

ဒီနှစ် နနွင်းဈေးက တစ်ပိဿာ ၁၈၀၀၊ ၁၉ ၀၀ နဲ့ဖွင့်ထားတယ်၊ ဒီဘက်မှာ နနွင်းစိုက်တာက မျိုး တစ်ပုံးဆိုရင် ပိဿာ နှစ်ရာ၊ သုံးရာထွက်တယ်တဲ့။ အရင် ရထားပုံမှန်ပြေးချိန်ကတော့ ကလော၊ အောင်ပန်းကို ရထားနဲ့ ပို့တယ်။ အခုတော့ ကားနဲ့ ပို့ရတယ်။ ကားခက လူတစ်ယောက် ကလော အသွား အပြန် လေးထောင်၊ အောင်ပန်းကို ငါးထောင်၊ ကုန်ပို့ခက ကလောကို ကုန်တစ်ပိဿာ လေးဆယ်၊ အောင်ပန်းကို ငါးဆယ်။ ကားခတွေကလည်း ဆီဈေးနဲ့ အပြိုင်တက်နေတာ ဆိုတော့ ဒီထက် ဈေးကျဖို့က မေ ျှာ်လင့်ချက်မရှိသလောက်ပဲ။ ရထားခရီးစဉ်ရှိရင်တော့ ကုန်ရော၊ လူပါ သွားရတဲ့ စရိတ်အများကြီးသက်သာသွားမှာပေါ့။

ဆင်တောင်ကနေ မြင်းဒိုက်ကို သွားတဲ့လမ်းက အတော်ဆိုးတယ်။ မိုးတွင်းဆိုရင် ချိန်းကြိုးပတ်ပြီး မောင်းရတယ်။ ဒီလမ်းကို လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ်နှစ်လောက်က ကျောက်ခင်းလမ်းအဖြစ် ပြုပြင်ခဲ့ပေမယ့် အခု တော့ အတော်ပျက်စီးနေပြီ။

ဒါပေမယ့် ဒီလမ်းကို ပြင်ဆင်ဖို့ကျတော့ ရှမ်းပြည်နယ်အစိုးရ နဲ့မဆိုင်ဘူး။ ဆင်တောင်နဲ့ ခွေးရုပ်ဘူတာရယ်၊ ရထားလမ်းဘေးက ကမ်းပါးနီ နဲ့ ဟင်းခါးကုန်း ရွာ တွေက ရှမ်းပြည်နယ် ကလောမြို့နယ်အပိုင် မဟုတ်ဘူး။ မန္တလေးတိုင်း သာစည်မြို့နယ်အပိုင်။ ဓာတ်ပုံတွေနဲ့ အတူတင်ထားတဲ့ မြေပုံကို ကြည့်လိုက်ရင် သာစည်မြို့နယ်နဲ့ ကလောမြို့နယ် အစပ်မှာ လည်ပင်းလို သိမ်နေတဲ့ နေရာမှာ ရထားလမ်းနဲ့ ဆင်တောင်၊ ခွေးရုပ်ဘူတာတွေ ပါတယ်။

မြင်းဒိုက်ရွာကလည်း သာစည်နယ်ထဲမှာပါပြီး မြင်းဒိုက်ဘူတာကျတော့ ကလော နယ်ထဲ မှာပါတယ်။ မြင်းဒိုက်ရွာနဲ့ ဘူတာက မိုင်ဝက်ကျော်ကျော်လောက်ဝေးမယ်ထင်တယ်။ ဘူတာ နဲ့ အနားမှာရှိတာက မြင်းစိုင်းကုန်းရွာ၊ သူကျတော့ ကလောနယ်ထဲမှာပါတယ်။ စာသင်ကျောင်း ကျတော့ မြင်းဒိုက်ရွာမှာ သာစည်မြို့နယ်အပိုင် အလယ်တန်းကျောင်း( ခွဲ )ရှိပြီး မြင်းစိုင်းကုန်း မှာ ကလောမြို့နယ်အပိုင် အထက်တန်းကျောင်းခွဲရှိတယ်။ ဓာတ်ပုံ တွေနဲ့ အတူ တင်ထားတဲ့ ဂူဂဲလ်မြေပုံမှာကြည့်ရင် ပိုရှင်းတယ်။

ဒီတော့ ကလော – မြင်းဒိုက်ဘူတာကို လာတဲ့လမ်းက ကလောမြို့နယ်ထဲမှာ ပါတဲ့အတွက် ကတ္တရာလမ်းဖြစ်နေပေမယ့် ဆင်တောင်- မြင်းဒိုက် လမ်းကတော့ ကျောက်ခင်းလမ်း တစ်ပိုင်း၊မြေသားလမ်းတစ်ပိုင်းပဲဖြစ်နေသေးတယ်။

ဒါပေမယ့် မန္တလေးတိုင်းအစိုးရ အဖွဲ့ဘက်က ကြည့်တော့လည်း ဆင်တောင်- မြင်းဒိုက် လမ်းက သူတို့အတွက် ဦးစားပေးဖြစ်မနေဘူး။ ခွေးရုပ်၊ ဆင်တောင်၊ ကမ်းပါးနီ၊ ဟင်းခါးကုန်းရွာတွေ အတွက်ကျတော့လည်း ပထဝီအနေအထားအရ လူမှုရေး၊ စီးပွားရေး၊ ကျန်းမာရေး ကိစ္စအ၀၀ ကို ကလော နဲ့ အောင်ပန်းမှာ သွားလုပ်ရတယ်။ အုပ်ချုပ်ရေးကိစ္စ၊ ရုံးကိစ္စပဲ သာစည်ကို သွားလုပ်ရတာ။ အခု လို ရထားခရီးစဉ်တွေ မရှိသလောက်ဖြစ်သွား တဲ့အချိန်မှာ ဆင်တောင်- မြင်းဒိုက် လမ်းက သူတို့အတွက် မရှိမဖြစ်လမ်းဖြစ်နေ ပြန်တယ်။

ကားဆရာကတော့ ရွာလူကြီးတွေ သာစည်မြို့နယ်ကို သွားပြီး လမ်းပြင်ပေးဖို့ တင်ပြထား တယ် ၊ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်တို့ ရွာတွေက မွေးစားသားလို့ဖြစ်နေတာပါဗျာ လို့ ဝမ်းနည်းတဲ့ အသံနဲ့ ပြောရှာတယ်။

သူ့ကို အားပေးစကားမပြောနိုင်ခဲ့ပေမယ့် သူတို့ ဒုက္ခကို သိသင့်သူတွေများ သိနိုင်မလား ဆိုတဲ့ မေ ျှာ်လင့်ချက်နဲ့ စာတစ်ပုဒ်တော့ ရေးလိုက်မိပါတယ်။