Hi Bar @ ဘော်ဒါ ဘား

Hi Bar ပုံတင်ပေးပါဆိုလို့ အခြားသူတွေ အနည်းဆုံးပါတဲ့ပုံတွေ ရွေးတင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဖယောင်းတိုင်တွေထွန်းထားတာကတော့ စတိုင်လုပ်ထားမဟုတ်ပါဘူး။ မီးပျက်နေလို့ပါ။ ဘားကောင်တာ အပေါ်မှာ တွဲလောင်းဆွဲထားတာတွေက သောက်သုံးသူ ဘော်ဒါများက အမှတ် တရ ရေးပြီးထားခဲ့တဲ့ ဖုန်းကာဗာတွေ၊ ငွေစက္ကူတွေဖြစ်ပါတယ်။ နံရံပေါ်က စာတွေကလည်း အဲဒီ လိုပါပဲ။

ဓာတ်ပုံနဲ့ တွဲဖတ်လို့ရအောင် အရင်တင်ထားတဲ့ “သွား စား နားခဲ့သမ ျှ ” စာစု ထဲက Hi Bar အကြောင်းရေးထားတာလေးကို ကောက်နှုတ်ဖော်ပြပေးလိုက်ပါတယ် –

ဘယ်မှာ နား

ညနေ အပန်းဖြေဖို့ ဆိုရင် မြို့မဈေးနားက Hi Bar မှာထိုင်တယ်။ ဒီဆိုင်က ကျဉ်းကျဉ်းလေး။ U ပုံ စားပွဲရှည်ကြီးမှာ ၁၅ ယောက်၊ အတွင်းက စားပွဲဝိုင်းနှစ်ခုမှာ ခြောက်ယောက်၊ အပြင်က ခုံ နှစ်ခုံမှာ ရှစ်ယောက်လောက် ပဲထိုင်လို့ရမယ်ထင်တယ်။ နောက်မှ ရောက်တဲ့သူတွေနေရာမရလို့ အပြင်မှာ ကားနောက်ဖုံးဖွင့် ပြီးထိုင်သောက်တာ လည်း မြင်ဖူးတယ်။

ဒီဘားမှာ တစ်တောင်လောက်ရှည်တဲ့ ကော့တေးမီနူးမရှိဘူး။ Snack စာရင်း နှစ်ရွက် သုံးရွက် မရှိဘူး။ ပြည်တွင်းဖြစ် ဂျင်၊ ရမ် နဲ့ ဝီစကီ ပဲရမယ်။ ပြင်းပြင်း ဒါမှမဟုတ် ပျော့ပျော့လို့ မှာလိုက် ရင် သူ့စတိုင်အတိုင်းစပ်ပေးလိမ့်မယ်။ မြေပဲဆံ နဲ့ လက်ဖက်သုပ် အလကားရတယ်။ ဆိုင်ရဲ့ ပုံမှန် အမြည်းစာရင်းက အမဲသားကြော်ပဲ။ ဒါပေမယ့် စိတ်ပါရင် အပြင်ဆိုင်တွေက ဝယ်လာလို့ရတယ်။ အနည်းဆုံး ဆိုင်ရှေ့မှာရောင်းတဲ့ ဘယာကြော်သည်ဆီက ဝယ်လို့ရတယ်။ ဝယ်လာ တဲ့ ဘယာ ကြော်နဲ့ စမူဆာကို မ ျှပေးရင် ဘယ်သူမှ မငြင်းဘူး။ ဒီဘားက တကယ့်ဘော်ဒါဘား ပဲ။ တစ်ချိန်က အရက်ဖြူဆိုင်လေးတွေ ခေတ်ကို မီခဲ့ဖူးသူတွေ အလွမ်းပြေတဲ့ဆိုင်မျိုး။

ဒီဆိုင်မှာ လူငယ်လေးတွေထိုင်တာများတယ်။ ဒါပေမယ့် အသက်ကြီးလို့လည်း ပြဿနာ မရှိဘူး။ တိုးတိုးခွေ့ခွေ့ထိုင်သောက်ရင်းဘော်ဒါဖြစ်သွားပြီး စကားဝိုင်းဖွဲ့လိမ့် မယ်။ ကျွန်တော်က ချာတိတ် တစ်ယောက်ကို ဒဲရစ်မေလာ သီချင်းတွေ အကြောင်းပြောတော့ သူက ညီပု ရဲ့ “မြို့ပြလရောင် တမ်းချင်း”၊ “ ဂျင်းဘောင်းဘီအစုတ်နဲ့လူ” တို့ကို နားထောင်ကြည့်ပါလို့ ပြော ဖူးတယ်။ ဒီလိုပဲ ရေကျော်လမ်းမကြီးနဲ့မြောင်းကြီးလမ်းမှာနေတဲ့ချာတိတ်နှစ်ယောက်နဲ့ ဆုံပြီး ရေကျော် အကြောင်း သတင်းဖလှယ်ခဲ့ဖူးတယ်။