ဒုတိယ ရွှေအင်ပင်ကျောင်း

မန္တလေးမြို့မှာ ကင်းဝန်မင်းကြီးကျောင်းတိုက်၊ ယောမင်းကြီး ကျောင်းတိုက်တို့လို ဥရောပ ဗိသုကာ လက်ရာတွေနဲ့ ပေါင်းစပ်တည်ဆောက်ထားတဲ့ ဘုန်းတော်ကြီးကျောင်းတွေရှိသလို မြန်မာမှုလက် ရာ အပြည့်နဲ့ ဘုန်းတော်ကြီးကျောင်းတွေလည်းရှိပြီး အဲဒီကျောင်းတွေထဲမှာ ထင်ရှားတဲ့ ကျောင်း တစ်ကျောင်းက ဒုတိယ ရွှေအင်ပင်ကျောင်းဖြစ်ပါတယ်။

ဒုတိယရွှေအင်ပင်ကျောင်းက မြန်မာဘုန်းတော်ကြီးကျောင်းများရဲ့ တည်ဆောက်ပုံ နည်းစနစ်များ အတိုင်း တည်ဆောက်ထားတဲ့ကျောင်းကြီးဖြစ်ပါတယ်။ လူသိများတဲ့ ရွှေကျောင်းတော်ကြီးဆိုတာ က မင်းတုန်းမင်းရဲ့ ရွှေနန်းဆောင်ကို သီပေါမင်းလက်ထက်မှာ ရွှေ့ပြောင်းဆောက်လုပ်လှူဒါန်း ထားတာဖြစ်တဲ့အတွက် မြန်မာမှုအနုပညာလက်ရာတွေ ကောင်းပေမယ့် မြန်မာဘုန်းတော်ကြီး ကျောင်းတည်ဆောက်ပုံနည်းစနစ်နဲ့ ဖွဲ့စည်းပုံမတူဘူ့းလို့ ဆိုပါတယ်။

“ပြင်သစ်ဗိသုကာနှင့် ဘုန်းကြီးကျောင်း” ( ဆူးငှက်) ဆောင်းပါးမှာ ဖော်ပြချက်များအရ မြန်မာမှု ဗိသုကာစစ်စစ်ဘုန်းကြီးကျောင်းဟာအရှေ့အနောက်ဝင်ရိုးပြုပြီးဆောက်လုပ်တယ်၊အခန်းဖွဲ့စည်း တဲ့အခါ အရှေ့ဘက်ဆုံးမှာ ပြာသာဒ်ဆောင်ရှိပြီး ဗုဒ္ဓရုပ်ပွားတော်များ သီတင်းသုံးတယ်၊ ပြသာဒ် ဆောင်ပြီးရင် ကျောင်းထိုင်ဘုန်းတော်ကြီး သီတင်းသုံးတဲ့ စနုဆောင်ရှိတယ်၊ စနုဆောင်ပြီးရင် နေ့အချိန် လူပရိသတ်ကို တရားဟောတဲ့ မာရဘင်ဆောင်ရှိတယ်၊ မာရဘင်ဆောင်ကို အရှေ့ မာရဘင်ဆောင်၊အနောက်မာရဘင်ဆောင်ဆိုပြီးလည်းခွဲလေ့ရှိတယ်၊ညအချိန်ဆိုရင်မာရဘင် ဆောင်ဟာကျောင်းနေသံဃာတို့ကျိန်းစက်ရာအဆောင်လည်းဖြစ်တယ်၊မာရဘင်ဆောင်ပြီးရင် ခုံးဆောင်ရှိတယ်၊ ခုံးဆောင်ကတော့ တိုးလ ျှိုပေါက်အဆောင်ဖြစ်ပြီး မာရဘင်ဆောင်နဲ့ ဘောဂ ဆောင် ကို ဆက်စပ်ပေးတယ်၊ ဘောဂဆောင်ဆိုတာကတော့ လှူဖွယ်ပစ္စည်းနဲ့ ရဟန်းအသုံး အဆာင် ပစ္စည်းများကို ထားသိုရာအခန်းဖြစ်တယ်လို့ လေ့လာသိရှိရပါတယ်။

ပြီးတော့အဲဒီအဆောင်အားလုံးရဲ့ လေးဖက်ပတ်လည်မှာ သစ်သားကြမ်းခင်း စင်္ကြ ံ လမ်းရှိတယ်။ စင်္ကြ ံ ပေါ်တက်တဲ့ အုတ်လှေကားတွေကို ပတ်လည်မှာတည်ဆောက်ထားတယ်။ ဒါဟာ မြန်မာမှု ဗိသုကာလက်ရာစစ်စစ် ဘုန်းကြီးကျောင်းများရဲ့ တည်ဆောက်ပုံဖြစ်ပါတယ်။ ရွှေအင်ပင် ကျောင်း နဲ့ ကင်းဝန်မင်းကြီး ကျောင်းတိုက်ကို ယှဉ်ကြည့်လိုက်ရင် ဗိသုကာလက်ရာကွာခြားမှုကို ထင်ထင် ရှားရှား မြင်နိုင်ပါတယ်။

ဒုတိယရွှေအင်ပင်ကျောင်းဒါယကာ၊ ဒါယိကာမတွေက တရုတ်လူမျိုး ကျောက်စိမ်းကုန်သည် ဦးစက်ရွှင် နဲ့ ဇနီး ဒေါ်ဘွားဖြစ်ပါတယ်။ ဒေါ်ဘွားက ပုဂံမင်းလက်ထက် ရမည်းသင်းမြို့စားမိဖုရားရဲ့ တူမတော်လို့ ဆိုပါတယ်။ ဒီကျောင်းကို သီပေါ မင်းပါတော်မူပြီး ဆယ်နှစ်အကြာ ၁၈ ၉၅ ခုနှစ် မှာ ဆောက်လုပ်လှူဒါန်းခဲ့တာပါ။ ဒီကျောင်းကြီး မှာရှိတဲ့ ပန်းပုလက်ရာတွေဟာ သီပေါမင်းကောင်းမှု ရွှေကျောင်းတော်ကြီးမှာရှိတဲ့ ပန်းပုလက်ရာ တွေနဲ့ ယှဉ်နိုင်တယ်လို့ ဆိုကြပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့ ကင်းဝန်မင်းကြီးကျောင်းတိုက်ကို ဓာတ်ပုံရိုက်ချိန်မှာတွေ့ခဲ့တဲ့ ဦးပဉ္ဇင်းက ကင်းဝန် မင်းကြီးကျောင်းတိုက်ပြီးရင် ရွှေအင်ပင်ကျောင်းကို သွားကြည့်၊ ဒါမှ မြန်မာမှုလက်ရာစစ်စစ် နဲ့ အင်္ဂ လိပ်လက်ရာ ယှဉ်ကြည့်လို့ရမယ်လို့ ညွန်းတယ်။ ပြီးတော့ “ဓာတ်ပုံရိုက်လို့ရမရတော့မသိဘူး။ သွားတော့ကြည့်လိုက်ပေါ့” လို့ ဆက်မိန့်တယ်။

ရွှေအင်ပင်ကျောင်းက ၃၈လမ်းနဲ၈၉ လမ်းထောင့်၊ သင်္ဂဇာချောင်းနားမှာရှိတယ်။ မန္တလေး ကျောက် ဝိုင်းနဲ့လည်း မဝေးလှဘူး။ ကျွန်တော်တို့ကတော့ တုတ်တုတ်ဆရာလမ်းမှားသွားလို့ ကျောင်းဘေး မလွယ် ပေါက်ကနေ ဝင်ခဲ့ရတယ်။ ဝင်လိုက်တာနဲ့ ပထမဆုံးတွေ့ရတာက ဓာတ်ပုံမရိုက်ဖို့ သတိပေးတားမြစ်ထားတဲ့ ပလတ်စတစ်လောင်းထားတဲ့ စာရွက်ပဲ။ အဲဒီစာရွက်တွေကို ရွှေအင်ပင်ကျောင်းပတ်လည်မှာလည်း ထောင်ထားတယ်။

ကျွန်တော်တို့ရောက်သွားတော့ ကျောင်းပေါ်တက်တဲ့ အုတ်လှေကားကြီးဘေးမှာ ပန်းရန် သမား လေးယောက်အလုပ်လုပ်နေတယ်။ သံဃာတော်တစ်ပါးက ရပ်ပြီး လိုအပ်တာတွေပြောနေတယ်။ ရွှေအင်ပင်ကျောင်းတိုက်ကို ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ဖို့တာဝန်ရှိတဲ့ ဆရာတော်များထဲက တစ် ပါး ဖြစ်မယ်လို့ထင်တာနဲ့ အနားကပ်ပြီး လေ ျှာက်ထားတယ်။ ဆရာတော်နဲ့ ကျွန်တော် မေးမြန်း လေ ျှာက်ထားခန်းက အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်ပါတယ်-

ကျွန်တော်။ ကျောင်းဒါယကာက ဘယ်သူပါလဲဘုရား။
ဆရာတော်။ ဦးစက်ရွှင်။ ( လိုရင်း၊ တိုရှင်းဖြေနည်း)

ကျွန်တော်။ အရှင်ဘုရား မင်္ဂလာဆောင်ဓာတ်ပုံရိုက်တာ၊ စီးပွားဖြစ် အလှဓာတ်ပုံရိုက်တာ၊ မသင့် မတော်အဝတ်အစားနဲ့ဓာတ်ပုံရိုက်တာမျိုးကို တားမြစ်တာကောင်းပါတယ်။ ကျန်တဲ့သူတွေကိုတော့ ခွင့်ပြုပေးရင်မကောင်းဘူးလားဘုရား။
ဆရာတော်။ အဖြေမပေး။ ( မျက်နှာတင်းသွားတယ်။ )

ကျွန်တော်။ ( ပန်းရန်သမားတွေဘက်ကို ကြည့်ပြီး ) ရှေးဟောင်းနဲ့ ပေါင်းပြီး ပြင်နေတာလား ဘုရား။
ဆရာတော်။ ( စိတ်တိုသည့်အသံဖြင့် ) ဘယ်ရှေးဟောင်းနဲ့မှ ပေါင်းမလုပ်ဘူးကွ။

ဒီမှာပဲ ကျွန်တော်တို့ မေးမြန်းလေ ျှာက်ထားခန်းပြီးသွားပါတယ်။ ဒါတောင် ခရီးသွားဖော် မိတ်ဆွေ က လက်မလေ ျှာ့သေးဘူး။ ကျောင်းပေါ်တက်ကြည့်လို့ရလားလို့ လေ ျှာက်တယ်။ ဆရာတော်က ပြန်မဖြေဘူး။ ခေါင်းငြိမ့်သလား၊ ခေါင်းခါသလား မသေချာတဲ့ အမူအရာနဲ့ တုန့်ပြန်တယ်။

ဒါနဲ့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်လည်း ကျောင်းပေါ်မတက်သေးဘဲ အောက်ကပဲ လှည့်ပတ်ကြည့် နေတယ်။ ခဏနေတော့ နောက်ထပ်ရောက်လာတဲ့ ဧည့်သည်နှစ်ယောက် ကျောင်းပေါ်တက်တာ တွေ့တော့ လိုက်တက်သွားတယ်။ ကျောင်းတံခါးတွေပိတ်ထားတဲ့ အတွက် အထဲတော့ ဝင်ကြည့် လို့မရဘူး။ စင်္ကြ ံ ကပဲ ပတ်ကြည့်ရတယ်။ မြင်ရတဲ့ ပန်းပုလက်ရာတွေကတော့ အတော်ကောင်း ပေမယ့် ရာသီဥတုဒဏ်ကြောင့် ပြုပြင်ထိန်းသိမ်းမှုလုပ်ဖို့လိုနေတာလည်း တွေ့တယ်။

လေ့လာဖတ်ရှုခဲ့တဲ့ စာအုပ်စာတမ်းများအရတော့ ဦးစက်ရွှင်ရဲ့ ပုံတူပန်းချီကား ကျောင်းထဲမှာ ရှိတယ်။ဦးစက်ရွှင်က၁၉၁၇ခုနှစ်မတ်လ၁၇ရက်နေ့မှာကွယ်လွန်တယ်၊သူ့သင်္ချီုင်းဂူက ကျောင်းဝင်း ထဲမှာပဲရှိတယ်။ သင်္ချီုင်းစာတွေဖတ်လို့ရတယ်လို့ ဆိုတယ်။ ဒါပေမယ့် အခြေ အနေ က မေးမြန်း စုံစမ်းလို့ အဆင်မပြေလှတော့ ဒီအတိုင်းပဲ ပြန်လာခဲ့တယ်။

ကိုဗစ် မဖြစ် ခင်က ခရီးသွားမှတ်တမ်းတွေမှာတော့ ရွှေအင်ပင်ကျောင်းဓာတ်ပုံတွေတွေ့တယ်။ အခု ဘာဖြစ်လို့ ဓာတ်ပုံရိုက်ခွင့်မပြုသလဲဆိုတာတော့ မသိခဲ့ရဘူး။ ကောင်းတယ်ထင်လို့ လုပ်တယ် လို့ပဲ နှလုံးသွင်းပြီးပြန်ခဲ့တယ်။

မှတ်ချက်။အခုဆောင်းပါးမှာဖော်ပြထားတဲ့ပုံကhttps://www.winnetmyanmar.com/listing/yawheainpinkyaaung ကနေ ယူထားတဲ့ပုံဖြစ်ပါတယ်။